Mengelzangen
(1717)–Hermanus van den Burg–
Auteursrechtvrij
[pagina 107]
| |
Door 't fyne net Door 't fyne net
Door 't fyne net Ten toon gezet, door
fyne net Ten toon gezet.
 'K zal my om uw' Leden strenglen.
Zoo lang henglen,
Tot dat gy myn Lief, stemt toe,
Dat wy onze Zielen menglen,
En ik, nooit moê,
Myn wens voldoe.
'K zal een bed van groene Meijen,
Voor u spreijen,
In Vrouw Venus Tempelzaal,
Uw gemoet op 't hoogst verbleijen,
Door zoet verhaal,
In stomme Taal.
'K zal u eeuwiglyk beminnen,
Die myn' zinnen
Boeit, en maakt in min verwart,
| |
[pagina 108]
| |
En met u nooit twist beginnen,
Dan, wien de smart,
Meest treft aan 't hart.
'K zal met u my steeds vermaaken,
Van uw' kaaken,
Plukken 't allerzoetste zoet,
En met u de wellust smaaken,
Die streelt en voed,
't Verlieft gemoed.
Gy zult op Vrouw Venus Kusten,
U verlusten,
En verheugen Ziel en zin,
En daar in myne armen rusten,
En baden, in
Een Zee van min.
Daar de roode Roosjes groeijen,
Welig bloeijen,
Zal ik, nimmer moe gekust,
Met u dartelen, en stoeijen,
Tot dat de rust,
Belet myn lust.
|
|
