Mengelzangen
(1717)–Hermanus van den Burg–
[pagina 57]
| |
Vlesje, Dat blyft jong, die
word een Besje, En 't veran-
dert, en 't verandert nimmer-
meer; Raakt het leêg, ik vul het
weêr. 't Zal voor 't hooft nooit rimpels
krygen, 't Doet my spreeken, nimmer
zwygen; En schoon ik des nachts t'huis
kom, En braaf knor, ://: ://: ://:
![]() | |
[pagina 58]
| |
://: en braaf knor, ://: ://: ://:
://: ://: en braaf knor, 't spreekt
nooit weêrom.
![]() |
|