Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck–
Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 45]
| |
Sint Aelbert, Engels Koninghs Zoon
Haet, en vlucht 's Werelts goet en eere.Ga naar margenoot+
Hy looft Godt, als door zijn bekeere
Van Hallam vuyl, wordt Egmondt
schoon.
2. d'Apostel, vol deughden en gaven,
Als slaef, of beest laet hem begraven: Ga naar margenoot+
Als Moyses lijck, schuylt inde aerdt.
In 't jaer als men acht hondert schreven,Ga naar margenoot+
Stelt vier en acht mael tien beneven,
Aen Vulfit nonne openbaert.
3. Al wil dit licht legge verschoven,
Godt heeft 't licht niet late uyt doven;
Maer stellen op een kandelaer.
Dese parel, en schat van waerde,
Worde heel gevonde in d' aerde;
Begraven hondert veertigh jaer.
4. Op zijn borst lagh 't vergult kruys mede.
Een fonteyn springht onder sijn leden,
Staet op een sandigh heuvel hoogh,
Een schoot bewesten Egmont-binnen:
Wiens water leeft als van beginnen;
Als iss' ondiep, wort leegh noch droogh.
5. Valsche tongen, noch dulle koppen,
Noch Vyandt heeftse konne stoppen,
(Al is 't Isaacx putten geschiet.)Ga naar margenoot+
Sy is verbeyt door 's Werelts hoecken;
Hierom komen die veel besoecken,
Belade met pijn en verdriet.
6. Godt heeft Sint Aelberts naem verheven.
De put wonder krachten gegeven,
Als Bethfaidaes schaeps-poel
gemaeckt.Ga naar margenoot+
Als van Volmarus was benomen.
| |
[pagina 46]
| |
't Gesicht: van Engelandt reyst na Romen;
Kercken besoeckt, gebeente raeckt.
7. Wat dat hy doet, kost niet genesen;
De'es put most Siloes nat wesen;Ga naar margenoot+
Wast driemael d' oogen, siende wort;Ga naar margenoot+
Een Dochter van Saardam gebooren,
Die 't minste geen geluyt kost hooren,
Door dit water geneest in 't kort.
8. Geen schryver, noch de beste prater
De krachten van Sint Aelberts water
Beschryven kan, noch spreken zal.
En hoe veel troost, en Godes seghen,
Wie gesontheyt hebben gekregen
Niemandt weet, noch de tekens al.
9. Sint Aelbert! krijght door uw' gebeden,
De besoeckers van u plaets, vreden.
En die proeven u krachtigh nat,
Dat niet haer oogh' noch oor kan letten.
Dat niet hare ziel kan besmetten;
Dat zy volgen uw' deughden padt.
|
|