Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 40]
| |
De vinger na my;
Mijn dwaesheyt te spreken
Souw yder staen vry.
2. Spreeckt niet soo stout;
Petrus val onthout,Ga naar margenoot+
Al was hy een steen van Godt onderstut.
Ghy wilt oologen sonder geschut.
U liefde groot
Leyt in stervens noot;
Ghy betert u als scher-bier op de tap,
'k Sie, over de thuyn met haest u kap
In 't bidden en
lesen Antwoort.
Ick blijf vry devoot;
Mijn liefde gepresen
Is kranck maer niet doodt.
Sal ick moete loopen
Altijdt even snel;
'k Laet liever afstroopen
Over d' hals al 't vel.
3. Och! Maeght in schijn,
Vol 's Werelts fenijn;
Van Goods geest en krachten zijt ghy ontbloot;Ga naar margenoot+
Als Samson ghy rust in 's Werelts schoot.
Ghy sijt heel blindt,
De Werelt u bindt;
Ghy aept by kans na al 's Werelts gebruyck,
Eer dat hy 't weet sult zijn in de fuyck.
Klappeyen, en
sielen Antwoort.
Maken u sulcx wijs,
Swijght stil, of mijn hielen
Ick geef u tot prijs.
'k Hebt gedaen om reden,
Want ick worde begeckt,
| |
[pagina 41]
| |
Doe ick al mijn leden
Hadt simpel bedeckt.
4. Men kent de Kray
En de Papegaey,
En yder Vogel aen sangh en coleur.
De Maeght aen haer kleedt en deughden geur.
Vertreedt 't cieraet,
Niet schopt, noch toe laet
's Werelts Persoonen, noch ydel vermaeck;
Of 't vleesch sal zijn 't aes Satan de haeck.
d' Honingh soet
Persoonen Antwoort.
Waer mede ick spreeck,
Geen angel my toonen,
Veel min Bye steeck.
Wy komen, en keeren
Onnoosel als 't Lam:
Dit wil ick wel sweeren,
Want ghy maeckt my gram.
5. Teer, pick en Vet,Ga naar margenoot+
d' Omgangers besmet,
Die 't prijckel bemindt sal daer door vergaen.
En ghy derft u schoot met vyer belaen:Ga naar margenoot+
Ghy buyght teer glas,
By 't vyer stelt ghy vlas
Alles blijft heel; in 't water blijft ghy droogh
Open Iool 't bekolt hart, ende blindt oogh,
Ghy hebt langh
geslagen Antwoort.
De spijcker op 't hooft.
't Vleesch en 's Werelts lagen
Hebben 't hart gerooft.
In schijn van goe reden,
'k Heb leugens vertelt,
'k Hebse aerdigh mede.
Op u mouw gespelt.
| |
[pagina 42]
| |
6. Bekeert u rat,
Komt uyt dool-hofs padt,
Komt d' Harder goet die 't Schaep verdoolt droegh
Slaet weer d' handt aen de verlate ploegh;
Soo ghy voort gaet,
En Goods mildtheydt haet,
Sult vallen tusschen twee stoelen in d' as.
Hierom Iola bekeert u doch ras
Om dat ick niet temmen
Wil de driften
quaet, Antwoort.
In tranen 'k moet swemmen
In de echten staet.
Och! tusschen twee stoelen
In de as ick legh,
Ick blijf 's Werelts doele,
Godt toont my de regh.
|
|