Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Sinte Steven, Eerste Martelaer.
26.December.

Wijze:
{ Edel Kersouw.            { Ofte,
{ Sint Laurens sangh.
{ Adams geslacht.

1. SInt Stevens naem
Soo ons de (Griecken leeren)
Een kroon betekent schoon:

Dat naem en faem

In hem souw accorderen,
Hoort hoe hy om sijn kroon,

En om ons 's Hemels loon,

Kloeckmoedigh heeft gestreden.
Tot Godes eer ende lof

Ick zal 't verhale heden

          En om 's Hemels.

2. By groot en kleyn

Vermaert is Sinte Steven.
Soo Sint Lucas vertelt

Als Capiteyn⁺

Onder Diakens seven,
Is desen vroomsten heldt

Waerdighste gestelt.

Vol gracy en gelooven
Was, en van d' heyligen geest,

Sijn tekens niet verdooven.

+ Act.Apos.c.6.

[p. 390]

 

3. Vreest vyer, noch swaerdt,

 

Galligh, noch hondert dooden.

 

Tot Jerusalem leert,

 

Alwaer vergaert

 

Was 't heele school der Ioden:

 

Tegens haer disputeert;

 

Veel van haer bekeert.

 

Uyt de schriftuer verklaerde;

 

Dat Iesus was Godes Zoon.

 

Als Engel open-baerde.

 

 

 

4. Het Ioodtsche Volck

 

Door Sint Steven verwonnen;

 

't Was haer de swaerste smart,

 

Dat sy Goodts Tolck

 

Geen antwoordt geve konnen;

 

Zy in boosheyt verwart,

 

Versteent, en verhart.

 

Van boosheyt haer hart barsten

 

Tot teken van haren spijt

 

Op haere tanden knarsten.

 

 

 

5. d'Heylige Leviet

 

Na d'Hemel slaet sijn ooghen,

 

Met vreught, en vol verstandt

 

Godes Zoon siet

 

(Hy is geensins bedrogen)

 

Aen 's Vaders Rechterhandt.

 

In het Hemels landt.

 

Als de Ioden dit hooren,

 

Stooten hem buyten haer Stadt;

 

En sluyten toe haer ooren.

 

 

 

6. Hebt goede moet,

 

O! Heylige Diaken?

 

Ghy hebt nu schoone kans

[p. 391]

 

Tot 's Hemels goet,

 

Ende, daer by, te raecken

 

Aen uw' gewenste krans,

 

d'Eerste van de Mans:

 

De Ioden rape steenen,

 

Met steenen geheel geraeckt,

 

Sijght neder zonder weenen.

 

 

 

7. 't Bloedt vloeyt, en liep

 

Uyt sijn dood'lijcke wonden.

 

Mijn Dooders niet versmaen

 

Wilt, o Heer! riep:

 

Noch rekent haer tot zonden;

 

Ey! wilt mijn geest ontfaen.

 

Weynigh tijts daer aen,

 

Als hy dit had gesproocken,

 

Is ontslapen in den Heer.

 

Zijn lof zal eeuwigh roocken.

 

 

 

8. Leert wie ghy zijt:

 

Uw' Vyandt te beminnen.

 

Goodts naem, en eer groot acht;

 

't Geloof belijdt;          Leeringe.

 

Strijdt tegen uw' qua sinnen;

 

Na al de deughden tracht,

 

Van Zonden uw' wacht;

 

Verduldigh zijt in 't lijden.

 

Dit doende met 's Hemels kroon

 

Zal Iesus uw' verblijden.

 

 

 

9. Van Godes Kerck,

 

Zijt ghy een kroon Sint Steven;

 

Verkrijght door uw' voorspraeck

 

Dat Leeck en Klerck,

 

't Geloof meer acht als 't leven;

 

Daer by dat niemant wraeck,

[p. 392]

 

Om eenige saeck,

 

Soeckt tegen sijn Vyanden;

 

Dat yder sijn Vyant mint

 

Met 't hart en milde handen.

 

 

 

10. Wilt mede zijn

 

Een Patroon, voor die geenen,

 

Die door 't bloedigh graveel

 

Seer sware pijn

 

Lijden, en door de steenen.

 

Dat 't vleesch noch Werelt heel

 

Ons, noch Satans veel

 

Van Godt, of geloof leyden.

 

En dat onse haters al,

 

Haer misdade beschreyden.

 

 

 

11. Jesu, o Heer!

 

In onse pijn en smerten,

 

In druck, en tegenspoet,

 

In smart, en seer.

 

Ey maeckt ons bly van herten.

 

Wy smeecken met ootmoet,

 

Door uw' zuyver bloet:

 

Wilt al ons quaet ontknoopen.

 

Laet ons vinden in de doot

 

Den Hemel voor ons open.