Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 281]
| |
Wijze:
| |
[pagina 282]
| |
't Lichaem kleedt met een rouwe sack:
Hem pijn aen doet; 't minst geen gemack.
4. Op d'aerden hart rust ende slaept.
Van kruyden eet, die hy opraept;
Van vleesch en wijn hem speent hem wacht.
Bidt Godt seer veel by dagh en nacht.
5. Soo seer kastijt sijn vleesch rebel,
't Gebeenten houdt alleen, en 't vel.
Hoe seer 't vleesch rebel hem bekoort:
Waer me Satan hem komt aen boort.
6. Satan was maer als 't jonghste Kindt:
't Vleesch, noch werelt hem over-wint.
Wat tijdts onnut had hy besteedt
In Cicero, dat was hem leet.
7. Hy slaet sijn borst met eenen steen;
Of hy de grootste Sondaer scheen.
't Strengh oordeel Godts noyt, noyt vergeet,
't Zy hy staet, sit, drinckt ofte eet.
8. Tot Godt en deught, sijn tijdt gebruyckt.
Schout alles dat na 't quaedt maer ruyckt.
Maeghden hy leert, en onder-wijst:
Maeghdom boven 't Houwelijck prijst.
9. Hoe seer aen Godt hy was gezeelt,
Menschen t' helpen hem noyt verveelt.
Hieronymus in 't Priesters ampt,
Heeft tegens de Ketters gekampt.
10. Door sijn wijsheyt, de Ketters stout
Verdwijnen, als de slack door 't sout:
| |
[pagina 283]
| |
Sijn boecken maecken haer heel stom,
En stanen gelijck Esels dom.
11. De werelt geheel wordt verlicht
Door des Son, ende gesticht.Ga naar margenoot+
Sijn ziel was witter als de sneeuw
In 't lijden stercker als de Leeuw.
12. Hoe veel hij lijdt, noyt klaeght, noyt tiert
Met al de deughden was verciert.
Geen tongh, geen pen beschrijven kan
Den hoogtste lof van dese Man.
13. Van deughden vol; van Iaren oudt,
Beproeft veel meer als eenigh gout,
Ontfangen heeft voor sijne loon
Godes aenschijn, en s' Hemels throon.
|
|