Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

S. Maria Magdalena, Patronerse van Wormer,
Een Spiegel der Sondaren ende Sondaresse.
22. Iulii.

Wijze:
{ Geluckigh en salich zijnse Heer.           { Ofte,
{ Maximilianus de Bossu.

1. DE Werelt loos, schijnt Suycker en Wijn
Te schencken uyt goude Vaten;
Die 't wel besiet, 't is gal en fenijn.
Rijckdom, pracht en 's wereldts staten
Schijnen wel schoone Roosen te zijn;
Het zijn al doorens vol smart en pijn,
De Wereldt hierom wilt haten.
          't Schijnen wel, &c.

2. Eerst schijnt de werelt schoon ende soet,

Verandert in korte tijden:
Als 's werelts Minnaers hart en gemoet

[p. 221]

 

Hier door is beswaert, belijden:

 

De Werelt is vol van vals bedroch,

 

Ghy hebt ons bedrogen, och! och! och!

 

Droefheydt is al u verblijden.

 

 

 

3. Magdalena veel tijdt, ende goedt

 

Heeft besteet aen 's wereldts moden:

 

En door hare pracht, en onkuys bloedt

 

Haer Minnaers zielen dooden.

 

Om dat sy leefde soo onbeschaemt:

 

Wordt in de Schrift een Sonders genaemt:⁺

 

Tot de sonden sy veel nooden.

 

 

 

4. Na dat sy seer veel hadde ontsticht

 

Door haer pracht, en quade lusten,

 

Wordt sy door Godt van binnen verlicht,

 

Dit Godd'lijck licht niet uyt-blusten.

 

Verlicht nu klaeght met een droevigh hart:

 

Och Vleesch, en Wereldt ick voel u smart!

 

Mijn ziel, noch mijn Vlees kan rusten.

 

 

 

5. Ach! wat sonden heb ick niet gedaen?

 

Door 't cieraedt van al mijn leden,

 

Dorst ick u mijn Heere en Godt versmaen,

 

En oock door mijn onkuysheden.

 

Foey s' Wereldts cieraedt, foey onkuysheydt,

 

Foey Parels, Gout, ghy hebt mijn verleyt,

 

En berooft van Godt en reden.

 

 

 

6. Adieu werelt, en vlees, 'k sal op-staen,

 

Al wilt ghy 't geensins gedoogen;

 

Ick sal ootmoedigh tot Iesum gaen

 

Met tranen veel op mijn oogen,

 

Hier mee 'k sal de voeten van mijn Heer

 

Nat maecken, als ick legh voor hem neer,

 

Met 't sondigh hayr, 'k sal die droogen.

+ Luc.7.37.

[p. 222]

 

7. Door 't neerstigh soecken, vint Godes Lam,

 

Die genesen kon haer wonden:

 

Van achteren aen sijn voeten quaem,

 

D'ooge-sluysen open stonden:

 

Op sijn voeten vloeyt haer bracke douw,

 

Met 't hayr die drooght, en salft; dese Vrouw

 

Hoort: vergeven zijn uw' sonden.⁺

 

 

 

8. In Godes liefde was sy verslint:

 

't Beste deel heeft sy verkoren,⁺

 

Iesum, en 't Hemelrijck soo bemint

 

Niet als dit haer kon bekoren.

 

Iesum en sijn Discip'len laeft,

 

En spijst, met haer reyst, gaet ende slaeft

 

Om sijn Godd'lijck woordt te hooren.

 

 

 

9. Als Iesus aen 't Kruys vergoot sijn bloet,

 

(Om ons door 't bloedt te genesen)

 

Aen 't Kruys stont Magdaleen met ootmoet

 

Seer vroom ende sonder vreesen.

 

Als Iesus uyt 't Graf verresen was,

 

Vroegh gaet na 't Graf: uyt den Engel ras

 

Verstaet Iesus is verresen.⁺

 

 

 

10. Na Christus doodt is gestelt in 't Schip

 

Sonder stuer, riemen en haecken,

 

Om alsoo door onweer, ofte klip

 

Aen haer doodt seker te raecken.

 

In Vranckrijck komt sy door Godes handt,

 

Heeft bekeert niet haer volck 't heele landt

 

Tot vreught en Engels vermaecken.

 

 

 

11. Miraculen veel heeft daer gedaen.

 

Om Godt geheel haer te geven,

 

In eenen spelonck is sy gegaen

 

Om strengh en heyligh te leven:

+ Luc.c.7.v.48.

+ Luc.c.10.v.42.

+ Matth.c.28.v.5.

[p. 223]

 

Penitency doet, haer quaedt besucht,

 

Uyt Jesus Kruys pluckt mennige vrucht:

 

Satan stout voor haer moet beven.

 

 

 

12. Geen water-vloet hare liefde vonck

 

Uyt-blusten, hoe groot sy waren.⁺

 

Haer heylige ziel van klaerheydt blonck;

 

Gemeen was met d'Engels scharen

 

Magdalena ontfanght 's Hemels vreught,

 

Na dat sy in dees hol in de deught

 

Overbrocht heeft dertigh jaren.

+ Cant.c.8.v.7.