Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

S. Margareta, Maget en Martelaresse.
20. Iulii.

Wijze:
{ Neraea schoonste, &c.           { Ofte,
{ Mijn Ziel ô schoone Creature,
{ Ick ben verdrooght, wie sal mijn laven?
{ Wilder dan wilt wie sal my temmen?

1. NOyt Parel schoonder op der aerde
Isser geweest, of wordt verwacht,

[p. 217]

 

En veel min meerder van waerde

 

Als Margareta groot van kracht.

 

          Ende veel min.

 

 

 

2. Haer Ouders, ende al haer vrienden,

 

Waren soo verblint, ende sot,

 

Dat sy met Feest d'Afgoden dienden,

 

En eerden die, voor hare Godt.

 

 

 

3. Als haer Moeder was overleden,

 

Door een Vrouw devoot wordt bekeert;

 

't Roomsche Geloof heeft sy beleden;

 

Haer suyverheyt aen Godt vereert.

 

 

 

4. Als haer Vader, dit komt te weten,

 

Van gramschap op sijn tanden knarst;

 

Sijn Vaders haert heeft hy vergeten

 

Van boosheyt sijn hart scheurt, en barst.

 

 

 

5. d' Overste van d'Oostersche landen,

 

Olibrius, een wreed Tyran,

 

De schoonste Maeght siende, aenranden,

 

En vleyende, spreeckt haer soo an:

 

 

 

6. Doet onse Goden Offerhanden,

 

Ick u soo veel vereeren sal,

 

Dat maer begeert u hart en handen,

 

't Sal u groot maecken boven al.

 

 

 

7. Marg'reta sprack: ick sal lof geven,

 

Den Vader, Soon en Heyl'ge Geest;

 

Geensins uw' Goden in mijn leven,

 

Die minder weten als een Beest.

 

 

 

8. Hy sprack: soo ghy bemint d'Afgoden,

 

Mijn waerste Huys-vrouw sult ghy zijn;

[p. 218]

 

Ofte ick sal uw laten dooden

 

Met d' alderswaerste smart en pijn.

 

 

 

9. De Maeght antwoort, 'k sal noyt verlaten

 

Mijn Jesum, noch mijn suyverheydt:

 

'k Verfoey u trouw, en hooghste staten,

 

En al 't vermaeck van u voorseydt.

 

 

 

10 Tot Godes eer ick sal al lijden,

 

Dat ghy bedenckt, en 't helsch Serpent.

 

Mijn Godt sal my met troost verblyden,

 

En helpen in 't meeste Torment.

 

 

 

11. De Tyran laet slaen al haer leden,

 

Van 't minste, dat tot 't aldermeest.

 

In 't slaen, stort tot Iesumghebeden,

 

Die strax al haer wonden geneest.

 

 

 

12. Daer na belast, wilt 't Vlees af-scheuren,

 

Van haer ghebeente, met al 't vel.

 

Vast genagelt, kan niet verreuren,

 

Met ys're kammen scheuren fel.

 

 

 

13. Verduldigh lijdt, al dese plaghen,

 

Sy meer als 't Vlas ghehekelt was.

 

Bidt: Heer, veel quaets moet ick verdraghen

 

Door Satan; aen my toont die ras.

 

 

 

14. d' Helsche Draeck aen haer openbaerden

 

Seer groot, seer wreed, seer boos en quaet:

 

Hoe hy tierden, hoe seer hy baerden,

 

Voor hem niet vreest, noch wegh en gaet.

 

 

 

15. David doodt Goliath terstonden,

 

Met een Swaert, slingher ende Steen.

 

Den stercken helschen Draeck ghebonden

 

Heeft, Marg'reta met 't Kruys alleen.

[p. 219]

 

16. Met blijtschap heeft een kruys vernomen,

 

Daer op sat een Duyf wit als snee:

 

En hoort, nu is de tijt ghekomen,

 

Dat ghy sult rusten na u wee.

 

 

 

17. 't Siedent Water haer niet kon deeren

 

Siet we'er een Duyve met een kroon,

 

Ende hoort: Dienst-maghet des Heeren,

 

Voor uw is bereyt, 's Hemels Throon.

 

 

 

18. Duysenden zijn bekeert, die saghen

 

Godts bystant, deucht, en 't vroom gemoet

 

In Margareta, Maeght der maeghden.

 

Door 't swaert sterft vroom, en stort haer bloet.