Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Sinte Paulus Apostel,
Het uytverkoren vat des Heeren.
29. Iunii.

Wijze:
{ Iesu Maker der Bloemen reyn.           { Ofte,
{ Ieught ende deught mijn hart verheught.
{ Hoort toe ghy Adams kind'ren fier.

1. DEn Luyyaert verlaet noyt sijn vel,
Noch den Moor sijn coleuren.⁺
Geen Lam sal worde den Wolf fel.
Geen stem den klip doet scheuren.
Saulus verstaelde Moordenaer,
Den wreede Wolf van Christus schaer,
Gelijck een steen-rotz was sijn hart,
In d'oude Wet was heel beswart.
          Saulus.

2. Nochtans als hy op d'aerde ne'er
Van Christus is gesmeten,
Roept: Wat wilt ghy dat ick doe, Heer?⁺
Laet my uw' wil doch weten.
Hy wordt bekeert, sijn quaedt betreurt,
Hy wort een Lam, zijn hart heel scheurt,

+ Ier.c.13.v.23.

+ Act.c.9.v.6.

[p. 207]

 

Die Christus Schaepen vervolght hadt,

 

Wordt Paulus 't uytverkore vat.

 

 

 

3. Christus acht, en vindt hem bequaem

 

Dat hy voor d'Heydens dragen,

 

En Coningen mach sijnen naem.

 

Dat hy sal lijde plagen.

 

Ioden bewijst met yver groot

 

Dat sy Jesum hebben gedoodt,

 

Sy wille dooden deze Sant,

 

Raeckt uyt Damascus met een mant.

 

 

 

4. Wat hy preken en leeren sal,

 

In d'hoogste Hemels zalen

 

Opgetogen, dit leert hy al:⁺

 

Paulus gheenzins verhale

 

Kan, 't gheene dat daer is gheschiedt,

 

Soo veel verborge saken siet,

 

Met 's Hemels wijsheydt neder-daelt.

 

Met Godes liefde heel bestraelt.

 

 

 

5. In Goods liefde blijft soo gehecht,

 

Niet hem van Godt kan scheyde,

 

Hoe Satan en 't vlees rebel vecht,

 

Wat lage yemant leyde,

 

Noch 't swaert, noch dorst, noch hongers noodt,

 

Noch vyer, noch lijden, noch de doodt.

 

Christus in hem woont ende leeft,

 

En 't Cruys des Heeren glory geeft.

 

 

 

6. By nachten en by dagen staeft

 

Om zielen te bekeeren,

 

In Landen veel reyst ende draeft,

 

Om te preken en leeren.

 

Waer dat hy is, d' Heer is met hem,

 

En die bestiert zijn hart en stem.⁺

+ 2.Cor.c.12.

+ Joh.Chryst.

[p. 208]

 

Den Helsche Draeck, 't groot 't helsche Beest

 

Voor Paulus vlucht, loopt ende vreest.

 

 

 

7. De Iode hebben deze Man

 

Gesteenight, en geslagen.

 

Geen tongh of pen beschrijve kan

 

Al dat hy heeft verdragen.

 

Veel prijckels lijdt op 't Landt, en Zee,

 

Van vreemde, valsche Broeders mee.

 

In al sijn kranckheydt ende strijdt,

 

d'Heer hem vertroost, soo hy belijdt.

 

 

 

8. Hoe kranck, hoe zieck dat yemandt was,

 

Soo men op dese stellen

 

Sijn Gordels, of neus-doeck, ghenas,

 

Satan verlaet sijn quellen.⁺

 

Sijn tekens, die hy heeft gedaen

 

Ons verstandt verr' te bove gaen,

 

Niemandt, niemandt, die telle sal,

 

Hoe veel hy telt 't is noch niet al.

 

 

 

9. De heele wereldt heeft verlicht

 

Door sijn pen, mondt en daden.

 

De heele wereldt heeft gesticht.

 

Nero met haet beladen,

 

Laet Godes uytverkoren vat,

 

Tot Romen vangen in de Stadt,

 

Met d'aldermeeste vrolijckheydt,

 

Wordt Paulus na de doodt gheleydt.

 

 

 

10. Als 't hooft sal worde af-geklooft,

 

Van blijdtschap heeft gezongen.

 

Geen Bloedt maer Melck springht uyt sijn hooft:

 

Driemael 't heeft opgesprongen.

 

Sijn ziel ontfanght in 's Hemels throon

 

Maeghde, Doctoors en Mart'laers Croon,

+ Act.Apost.c.19.v.12.

[p. 209]

 

By wiens glans de Starren en Maen.

 

Ia, oock de Son verduystert staen.

 

 

 

11. Leert van Sint Paulus, tot uw' endt

 

Des levens vroom te strijden;          Leeringe.

 

Houdt 't Geloof heel, en ongeschent

 

Weest verduldigh in 't lijden.

 

Tusschen de vrees, anxt, schrick en hoop

 

Volbrenght met deughden uwen loop.

 

U geven sal, dan Godes Soon⁺

 

's Hemels vreught de beloofde loon.

 

 

 

12. Och Paule! Met geboge leen,

 

Ootmoedigh voor uw' valle;

 

Verkrijght ons door uwe gebe'en:

 

Dat niemandt van ons alle

 

Valt, of versmoort en kettery:

 

Dat wy van al dat blijven vry

 

Dat onse zielen doodt of quetst.

 

Verkrijght ons 's Hemels vreught voor 't lest.

 

 

 

13. Aen alle, die noch zijn versteent,

 

En de zondige Mooren,

 

Och Iesu! aen dese verleent,

 

Dat sy uw' stem soo hooren,

 

Dat sy van daegh worden bekeert,

 

Dat uw' naem door haer wordt ge-eert.

 

Dat sy verlaten 't sondigh vel,

 

En geeft dat niemandt wordt rebel.

+ 2. Thim.c.4.