Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 199]
| |
2. In Engelant is hy geboren,
Sijn Vader was Koning aldaer:
Van sijn jeught heeft Deughden verkoren,
Van sonden houdt sijn ziele klaer.
Deughden vermeert,
Was seer geleert;
Om sijn wijsheyt, deughden, en groot verstandt,
Sijn lof verkondight geheel Engelandt.
Deughden,
&c.
3. Als Abraham verlaet sijn Vrinden,
Sijn goedt, en Vaders Coninghs Hof.Ga naar margenoot+
In Godts liefde was hy verslinden,
Acht 't Wereldts goedt als dreck en stof.
Met Willibroord
Komt hy aen boord,
Tot Eghmont binnen is haestigh gegaen,
Als Godts Engel, Eggo heeft hem ontfaen.
4. Son, ende Maen, met veele Beesten,
d'Egmonders achten voor haer Godt,
En eerden die met groote Feesten;
Soo verblint warens', ende sot.
Van 's Hemels vreught,
Van Hel, en deught,
Van Iesus Christus, waerlijck Godt en Mensch
Noyt hadden g'hoort, leefden na Satans wensch.
5. Sint Aelbert preeckt haer 't Roomsch
Gelove,
Met haere blindtheydt groot daer by,
En om Godt boven al te loven,
Sy hoorden 't aen met vreughde bly.
Godts waere leer
Kreegh doe groot eer,
't Heydendom haeten, as Satansche droom:
Al haer Afgoden sy verwerpen vroom.
| |
[pagina 200]
| |
6. Eggo hoort dat Aelbert
wil varen,
Hadd' doe een Appel in sijn handt,
Werptse in 't vyer daer sy by waren;
Als van sijn steenen wast een Plant,
Seyt, tot Godts eer;
Dan kom ick weer.
't Huys verbrant, spruyt by spruyt in d'aerde groeyt,
Hy komt weer, van vreught Eggo overvloeyt.
7. Seer veel Menschen door hem bekeerden,
Ia, Kermerlandt seer haest geheel;
Dese haer Godt met lof vereerden,
Braecken d'Afgode Kercken veel:
En dienden Godt,
Tot Satans spot,
En leefden heel na Godes Wet en woordt,
Geen haet, geen nijdt, geen quaet by haer men hoort.
8. Aelbert Godt looft met 't hart, en
woorden,
Dat Egmont suyver was en schoon,
Aldgillus bekeert: hem herboorden
Door den Doop, met Radbout sijn Soon.
Dese Radbout,
Seer wel onthoudt,
Sint Aelberts leer: bemint Godt boven al
En uw' even-naesten op 't Aerdtsche dal.
9. Als d'Heyl'ge Aelbert soude
sterven,
Belasten Radbout sijnen Vrindt,
Sijn Lijck te geven slechte erven:
M'hem altijdt soo ootmoedigh vint.
In kleynigheyt,
Ootmoedigheyt
Heyligen veel hier in te boven gaet,
De Wereldt heel in hem verwondert staet.
|
|