Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

[p. 144]

Kruys-vindinge.
3. Mey.

Wijze:
{ Godt heeft den Mensch geschapen.          Ofte,
{ Siet folio 39.

1. AL was een mensch beladen
Met 's wereldts wijsheydt al,
Voorsichtigheyt en raden;⁺
Geenzins beroove zal

Godts eer, of wonder wercken.

Dit sullen wy nu klaer

In Iesus Kruys bemercken,

Begraven meenigh Iaer.

Met vreught // zinght en geneught:

Gevonden is nu weer

't Bloedigh Kruys van den Heer.

2. Aen Constantinus Moeder,

Helena Keyserin
Iesus, onse Behoeder
Verklaerde sijnen zin;

Dat sy moet selver treden

Na Ierusalem toe:

Al waer hy had geleden

Door 't Kruys, nagels en roe.

Och hout // waerder als 't gout,

Waer aen gehangen heeft,

Iesus, die alles geeft.

+ Prov.c.21.v.30.

[p. 145]

 

3. Als sy nu was gekomen,

 

Tot Jesus lijdens plaets;

 

Alhier heeft sy vernomen

 

Venus beeldt, (Satans aes.)

 

Dit Beeldt stondt op die erven,

 

Om dat de eer en naem

 

Van Christus zouw versterven;

 

En 't waerdste kruys, van faem.

 

          Met vreught //

 

          Gevonden is.

 

 

 

4. Door dit vuyl beeldt beletten,

 

Dat daer noyt Man of Vrouw,

 

Die leefde na Goods Wetten

 

Komen, of bidde zouw.

 

Al die by dagh, of nachten

 

Quamen tot dit snoodt Beeldt

 

Schijnen Godt te verachten,

 

En aen Satan gezeelt.

 

          Och bout //

 

          Waer aen.

 

 

 

5. Helena Keyserinne

 

Veracht, vertreedt, verstoot

 

Dit Beeldt van d'Afodinne:

 

Daer na met yver groot,

 

Hier onder wordt gegraven;

 

Eerst vinden been en steen;

 

Na 't graven ende slaven,

 

Sien kruyssen twee en een,.

 

          Met vreughd,

 

          Gevonden is.

 

 

 

6. 't Op-schrift van 't Kruys des Heeren.

 

Lagh verr' van 't Kruys van daen.

 

Macharius, vol eeren

[p. 146]

 

Bisschop, spreeckt 't volck zoo aen:

 

Laet ons nu neder-valle,

 

En bidden Godt den Heer

 

Dat hy sijn kruys ons alle

 

Toont, na onse begeer.

 

          Och hout!

 

 

 

7. Als de Doctoors op-geven

 

Haren moet van een Vrouw,

 

Die niet langer kost leven

 

Maer sterven moet, en souw,

 

Op kruyscen twee van dese

 

Geleyt, krijght troost noch baet;

 

Door 't derde is genezen

 

Gesondt hier van op-staet.

 

          Met vreughd.

 

 

 

8. Daer na een dooden mede,

 

Op 't zelfde kruys geleydt,

 

Krijght leven in haer leden,

 

En volle gesontheyt.

 

Helena haer verblijde

 

Met 't volck, om dit Goods werck:

 

Sy bouwt na korte tijde

 

Op dese plaets een Kerck.

 

          Och hout!

 

 

 

9. Nimmermeer glorieren⁺

 

Wilt menschen jongh en oudt,          Leeringe.

 

Als in het kruys des Heeren,

 

Dat sijn bloedt heeft bedouwt.

 

Laet leven in uw' harten

 

Uw' Iesus liefde groot,

 

Sijn wonden , pijn en smarten,

 

En alderswaerste doodt.

 

          Met vreught.

+ Gal.c.6.v.16.

[p. 147]

 

10. O kruys van groote waerden!

 

O waerdste Meye-boom,

 

Gevonden onder d'aerde;

 

Maeckt ons alle soo vroom,

 

Met Constantijn te winnen

 

Onse vyanden quaet;

 

Ons vlees, ons quade zinnen,

 

En Satans quaede raedt.

 

          Och hout.

 

 

 

11. O kruys! Voor uw' wy knielen,

 

En voor uw' Godes Lam,

 

Tot troost van onse zielen,

 

Ons lijde op uw' nam,

 

Door uw' kruys toont genaden

 

Aen ons, en door uw' bloedt,

 

Afwast onse qua daden;

 

Geeft ons uw' Hemels goedt.

 

          Met vreught.