Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck–
Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 66]
| |
En haer liefde brandt onvertsaeght;
Dit Godt behaeght.
Van Apol.
2. Haer Vader in sijn tye,Ga naar margenoot+
Was Keyzer t' Alexandrije.
Haer Ouders waren verblint soo seer,
Want voor d'Afgoden vielen sy ne'er
Met Godd'lijck eer.
3. Begraven in de aerde
Dese Parel hoogh van waerde,
Door een Vrouw tot kennis Goods geraeckt:
d'Afgodt, met 's werelts pracht versaeckt;
Godt haer soet smaeckt.
4. Haer Ouders en haer Vrinden,
Die willen haer soo verslinden,
Als 't Lam onnoosel van de Wolf wreedt;
Soo zy Goods eere niet vertreedt,
Haer kost'lijck kleedt.
5. Verfoeyt 's werelts presenten;
Vreest lijde, doodt, noch tormenten;
Een Engel schoon by haer is geweest;
Die versterckte soo hare geest,
Dat zy niet vreest.
6. Een Toovenaer boos rade;
Wilt u Dochter tot stof brade,
Doet zy d'Afgodt offerhande geen.
Na dat zy Godt heeft aengebe'en,
Wordt als een steen.
7. Heeft op haer roode wangen
Slagen by slagen ontfangen;
Haer tanden en kiesen zijn gescheurt
Uyt hare mont; nochtans niet treurt,
Als dit gebeurt.
8. Schoevola wordt geprese,
Die sijn vyandt heeft doen vresen,
Om dat hy verbrande sijnen handt.
| |
[pagina 67]
| |
App'lonia haer meer vermant,
Haer heel verbrant.
|
|