Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 56]
| |
Wijze:
| |
[pagina 57]
| |
Haer Godt, haer al, haer toe-verlaet
Dit duysent-vout vergoeden;
Met zijnen vleysch en bloede,
En eyge hart haer voede.
Haer hart Godt geeft,
In Godt zy leeft.
Met Goods Moeder veel reden heeft.
4. Haer Man, Bourges Hertoghdom gunt
Haer, om rijck'lijck te leven.
Geslagen, ongeslagen munt
Aen d'Armen heeft gegeven:
Als Sint Lijsbeth gepreesen
Zy is Moeder der Weesen.
Al haer cieraet,
Kroon end' gewaet
Tot Godes eer gebruycke laet.
5. Aendachtigh leeft, Godtvruchtigh bidt;
Versterft zinnen, en lusten,
De zonden haet, hout haer ziel wit,
In Christus wonden rusten;
En denckt met mede-lijde,
Tot bloeden haer castijde.
Haer nedrigh kleedt;
Meer vast als eet;
Aen Godt alleen alles besteedt.
6. Na Goods Moeders eyge begeer
d'Annuntiaten Regel
In-stelt tot Godes lof en eer;
Van Paus end' Hof krijght zegel.
d'Annuntiaten dragen
En zy na Goods behagen
Scapilier root,
Om Christus doodt
Te dencken, en zijn lijden groot.
7. In haer koorde thien knoopen zijn.
In haer swart wiel thien spelden;
| |
[pagina 58]
| |
Door dit getal thien deughden fijn
Van Godes Moeder melden.
Na dese deughden trachten,
Ioanna dagh en nachten,
Dit licht bereyt,
Met een licht scheyt,
Haer loon, en kroon vint zy bereyt.
8. Geeft, Iesu! aen ons allegaer,
Door Ioannaes gebeden;
Dat wy haer deughden volgen naer.
Als de Boosen ons meden
Verjagen, quellen, haten,
Wilt ons geensins verlaten,
In onse strijdt
Blijft Heer, altijdt;
Maeckt ons hier, ende eeuwigh blijt.
|
|