Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 49]
| |
Wijze:
| |
[pagina 50]
| |
Berooft: daer by
Wordt ne'er gevelt
Met groot gewelt.
Wat vervolght ghy
Mijn, uyt d'Hemel dees woorden // hy hoorde.
Ootmoedigh seer,
Wie zijt ghy Heer,
Verschrickt, verbaest, antwoorde.
4. Iesus ick ben;
Tegen de
pen Antwoort.
Van prickel hart
Stoot ghy u voet;
Dat ghy dat doet,
't Brenght u aen smart.
Heer! laet ick uw' secreten // nu weten
Sprack Saulus doe.
Tot de Stadt toe
Gaet, Damascus geheete.
5. Staet, staet op radt
Gaet na die Stadt;
Hier hoore zult,
Wat ghy doen moet
Voor 's Hemels goet,
En uwe schult.
Dese blinde Man leyden // verscheyden,
Drie dagen toeft
Niet ziet, noch proeft
Wat spijs zy hem bereyden.
6. t' Damascus was
Ananias,
Minnaer van 't kruys,
d' Heer seyt hem, gaet
Na d'rechte straet
In Iudas huys;
Hier zult ghy Saulum vinde // die blinde
Aendachtigh bidt.
| |
[pagina 51]
| |
En weet vry dit,
Zal u doode noch binde.
7. Zoo ick, o Heer!
Doe u begeer
An'ias sprack:
De swaerdste pijn
Zal lijde mijn
Doen met gemack;
Zijn Octroy doet nu suchten // en vluchten
Uw' schaep en al
Van uw' schaep-stal;
Wy weten sijn qua vruchten.
8. d' Heer zeyt gaet he'en,
Zonder geween
Nu is bequaem
't Verkoore vat,
Mijn waerde schat
Om mijnen naem
Voor groot en kleyn te dragen // veel plagen
Om mijn naem swaer
Zal hy daer naer
Lijde in al zijn dagen.
9. An'ias quam
Tot Saulum 't Lam,
d' Handt op hem leydt
d' Heyligh geest daelt,
Paulum bestraelt,
Zijn blindtheydt scheydt.
Gedoopt, de naem des Heere // komt leert
In 't Ioodsche huys,
Seyt dit gespuys:
Wilt Godes Zoone eere.
10. Wie dat ghy
zijt, Leeringe.
Van dese tijdt,
Tot Godt bekeert,
Geen uyt-stel soeckt;
| |
[pagina 52]
| |
't Gras, 't Gras vervloeckt;
Geen quaet vermeert,
d' Heer zal uwe misdaden // ontladen.
Goods wil noch raedt
Noyt weder-staet.
Betreedt Sint Paulus paden.
11. O Godes Lam!
Maeckt ons soo tam,
Dat wy voortaen,
Met lijf noch geest,
Met 't minst noch 't meest
U niet we'e-staen.
Dat wy de zonde haten // verlaten.
Ons hart zoo raeckt,
Dat ghy ons maeckt
Uw' uytverkooren vaten.
|
|