Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

[p. 39]

Een ander van S. Emerentiaen.

Wijze:
{ Wilhelmus van Nassouwe.
{ Het viel een Hemels douwe.          Ofte,
{ Godt heeft u Mensch geschapen.

Maer dan soo moet men in't laetste vande vers byvoegen.

Heer, soecken wy Heer,
Met ons Lijf ende geest,
In 't tegenwoordigh Feest.

Nota: Het kan mede gesongen worden op dese wijse, soo het met vier regels wordt gesongen.

Wijze:
{ Ick stont op hooger bergen.
{ Ick heb de groene straten.          Ofte,
{ Het daget in den Oosten.

1. ONs alle met u stralen,
Ontsteeckt heylige Geest,
En laet uw' krachte dalen,
Heden op onse Feest,
Dat wy door u genaden,
Van Emerentiaen,
Singen haer vroome daden.
Ey! vrinden hoort al aen.

Dat wy door, &c.

2. Emerens is gebooren,

Tot Roomen in de Stadt;
Sy hoort Sint Agniets woorden,
Met wercken volbrocht dat;
In hare jonge Iaren,
By haer is op-gebrocht;
d' Ydelheyt laet sy varen,
Op 't Hemels sy veel docht.

[p. 40]

 

3. Wordt ene Maeght der maeghden,

 

Die Godt en deughden socht;

 

't Werelts haer niet behaegden,

 

Hoe schoon men 't haer aen-brocht.

 

Gebruyckte niet haer handen,

 

Of gelt tot ydelheyt;

 

Als doen Godes vyanden,

 

Door Lucifer verleydt.

 

4. Deughden veel sy betrachten,

 

Hoovaerdigheydt sy haet;

 

Godt mint met al haer krachten,

 

En sonden weder-staet.

 

Heeft liever willen sterven,

 

Als dat sy Godt verlaet;

 

Of suyverheyt te derven,

 

Soo seer acht dese staet.

 

5. In Emerens sal blijcken

 

Den Ceder-boome macht,

 

Als men met 't sop bestrijcken⁺

 

Een Boeck, heeft dese kracht;

 

Houdt blaed'ren onversleten,

 

Noch door outheyt vergaen,

 

Geen wormen dat op-eten,

 

En 't schrift blijft daer in staen.

 

6. De Boom houdt sijn coleuren,

 

Geen last haer krenckt, of schent,

 

Door hare soete geuren

 

Moet vluchten 't wreed Serpent.

 

Godts liefde had bestreecken

 

De Ziel van Emerens,

 

Haer vroomheydt niet kon breecken

 

Sathan, of eenigh Mensch.

 

7. Als in 't gebedt vernachten

 

't Volck, by 't graf van Agniet,

 

Sonder quaedt te verwachten;

 

Hoort, wat daer is geschiedt.

+ Berch.l.12 Reduc.Mor c.22

[p. 41]

 

De Dienaers van d'Afgoden

 

Quamen met groote kracht,

 

Hier door sy veele dooden,

 

Die niet verlaten 't gracht.

 

8. Sommige kregen wonden,

 

Van die niet wegh en gaen;

 

Geen bleef van de gesonden⁺

 

Als Emerentiaen,

 

Ons waerde Patronersse,

 

Ons vroome Godes Maeght,

 

Geeft d'Heydens dese lesse,

 

Seer vroom en onvertsaeght:

 

9. Wee u, wee u, Godtloosen,

 

Sulcken ghy doodt en quetst,

 

Die Godt hebben verkoosen

 

Te dienen, als het best:

 

Wilt u tot Godt bekeeren;

 

Sathan u Godt verlaet,

 

Geeft onse Godt sijn eeren,

 

Eer dat Godt u doodt slaet.

 

10. De Heydens vol boosheden,

 

Niet achten hare Leer,

 

Met steenen hare leden

 

Werpen; al doen sy seer,

 

Men hoort haer geensins klagen,

 

Soo vroom is sy geweest.

 

In hare jonge dagen,

 

Biddende geeft haer geest.

 

11. Sy krijght van Godes Soone,

 

Om hare suyverheyt,

 

En vroome doodt, twee Kroonen:

 

In d'Hemel wort geleydt.

 

d' Aerde begint te beven,

 

Met Donder-slagen groot;

 

Den Heer beneemt het leven,

 

Die haer hadden gedoodt.

+ Lippelo in vita ejus.

[p. 42]

 

12. Na hare doodt die geenen,

 

Die Christus naem voor-staen.

 

Vonden onder de steenen

 

Doodt Emerentiaen:

 

Sy hebben haer begraven

 

Ontrent Sint Agniets graf:

 

Looft in haer Godes gaven,

 

Sy selfs was teer als kaf.