Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
Wijze:
| |
[pagina 15]
| |
Na 't sterven Weeuw, van u partuer,
Besnijt u vleys en quae natuer.
Om dat zuyver was 't vleys en geestGa naar margenoot+
Van Judith, zoo vroom is geweest.
5. De Kameel groote liefde heeft.
Melck scherp, en door-snyende geest.Ga naar margenoot+
In liefde brant, altijdt oock Weeuw:
U ziel houdt wit als melck of sneeuw:
Die u weder-om trouwe vraeght,
Toont metter daet, dat 't u mishaeght.
6. Soo men op dit gedierte let,Ga naar margenoot+
d' Recht voet eerst, dan slincker set.
Leert dat ghy u hart, hant en voetGa naar margenoot+
Vooral na 's Hemels stelle moet:
Al dat d'aerde, end' lichaem raeckt,
Niet meer als noodigh proeft, en smaeckt.
7. Leeft Weduw, na u Nieuwe-Iaer,
Vol-brenght dit mede Wedenaer:
U Kinders weest, en blijft getrouw;
Door trouwe volght: ontrouw en rouw;
U hart wordt, ende 't blijft gedeelt.
Soo ghy wederom Kinders teelt.
8. Gheeft Iesu! en gebenedijt
Aen al, die haer partuer zijn quijt;
Dat sy met ziel en reyne le'en
U soecken, dienen; anders geen.
Vertroost haer ziel, versterckt haer hart,
Bevrijt haer ziel van d' helsche smart.
|
|