Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
Wijze:
| |
[pagina 7]
| |
3. Dit teere dier
Voor sijn Koningh sal strijde,
Ende tragheydt mijde.
't Schout winden en tempeest,
En roock van 't vyer.
Besteedt wel Maeghdt u tijden:
Teghens die benijden
Goods eer, strijdt onbevreest.
Op u selve wilt noyt betrouwe
Ghy moet 's werelts roock en smoock schouwe;
D'hoogheydt, eer en staet
Doen schade, en geen baet.
4. Dat geen fenijn
Of schadelijck souw raken,
Haer Korf meest toe-maecken.
Haer Koningh, 't opper-hooft
Ghehoorsaem zijn.
Van binne haer vermaecken.
Dooden of versaecken
Wiens yver dat verdooft.
Voor eyghen wil, wilt Maeghden schromen;
Laet 's wereldts, noch zondt by u komen;
Verdooven versaeckt,
In 't Hemels u vermaeckt.
5. Uyt Bloemen ras
Honingh, en Was vergaren;
Om te openbaren
Goods liefde-brandt, en eer.
Eendrachtigh 't was,
De Bye hierom sparen.
Door d'Honigh verklaren
Dat zy ons minnen seer.
Vlieght Maeghden in al Christus
wonden,
Waer in zoetigheydt wordt ghevonden.
Thoont u milde handt;
Voor Godt en menschen brandt.
| |
[pagina 8]
| |
6. Pootjes langh heeft
Van acht'ren; kort van vooren.
Heeft de By verlooren
Haer Angel, sterve moet.
En 's Winters leeft
Van 't aes vergaert te vooren.
Maeght u deughden spooren
Moete langh zijn, en goedt;
In 's Wereltds kort. Zonder Goods vresen
U ziel sal haest flauw en doodt wesen.
Nu deughden vermeert
Daer van ghy eeuwigh teert.
7. Maeghdt! Leeft nae 't schrift
Dat ghy hier vindt beschreven
Met u hart, end' leven:
Weet dat u Godes Zoon
Sal voor een gift
Zijn 's Hemels vreughde gheven,
En een kroon verheven,
Die blijven zal heel schoon.
Zijn Honigh-raedt zal u verblijden;
Zijn klaerheydt zult zien t' alle tijdn,
Ghy zijt Godes Stadt,
Zijn Bruyt, zijn waerdste schat.
8. Mijn Al, Mijn Godt!
Wilt stercken en versaden
De Maeghdt met ghenaden;
Dat zy met 't Nieuwe-Iaer,
Tot 't levens slot
Leest zuyver, nae u daden;
Wandelt 't Bytjes paden
O Bruydegom! gheeft haer,
Dat zy 't oudt, met oudt Iaer verlaten;
Dat zy blijven u zuyver vaten:
Dat niemandt beswijckt
Noch na 's werelts om kijckt.
|
|