Van ziel en aarde

[p. 14]

[Al deze pracht - van wereldsteden, van gedachtenstelsels]

Al deze pracht - van wereldsteden, van gedachten -
stelsels en godsdiensten door d' eeuwen heen ontboeid,
zij zijn een dof tumult, een klein en ordloos trachten
bij deze boom die zo volkomen, vrij ten hemel groeit.