De dwaze rondschouw(1926)–Victor J. Brunclair– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Nieuw Getij Lentetij over de stad. Dit is onbevlekte ontvangenis Onthaal openbaart zich in de grootstraat enkel door stereotypen: koffiehuisterrassen in overvloedig zonneplassen één enkele blonde strohoed die over de wandelaars heendobbert, evenzo het amberkleurig bier, voorlopers van koornoogst en nazomers genot maar niet uit te diepen deze voortékenen. Nog zal in schaduwzware kastanjelaren geen kaarsofferande purper opvlammen nog is het park geen hoogaltaar lente, niet aan te voelen als de welige leden van de geliefde zo reeël, maar je baadt in een golf zefierzoel adem van god, totaal opgenomen en laat je wezen omwoelen de warme werkelikheid en de zongezant in je te ontvangen blij, want verre wintereko van rinkelbelletjes aan sneeuwsleden omgezet in klankenregen sprankelt de beiaard over de stede heel de wereld tegen. Onthuld zich innerlikheid vroom verblijden voor het wonder dat is heraanvang van de wentelgang der getijden oerbegin voorsmaak van geluk, geloof in de goede grond maar bovenal oogst en zijn belofte duizendvoudige gestaltenis van al wat stuwt, losbreekt in begeerte: kohort van bestrevingen saamgebald in één geweldig krachtélan Boulevardbomen kreupele grijsaards in winterdood nu zondoorzongen tot bloeiselen openspatten [pagina 35] [p. 35] ritmiese ritsel der takken die kurven ranke rekkingen beschrijven een veelvingerige greep naar licht verovering! het ruim in te lijven. Absinthegroene weiden strekt het voorjaarsland als vaandels simbolen van hoop Hooglied aan de Aarde o, opgang in alle boomgaarden epies uiteenbuigen als bladergewelven en katedraalvroom heel de natuur énigen in kommunie met ons diepste zelve voel horizonnen u omzingen wereldminnaar in mij herrezen, gochel ermee als music-hall jongleurs met rilde ringen landschappen waaieren doorheen maar wortelvast in lichtspelingen en ijlfijn atoomgestoei al is zo nors de schors oorsprong van algoedheid is de Boom fonteinbloeseming en groei. Hem gelijkaardig en innig verwant daagt binnen mij onthulling o, wonder dat ligt tussen korrel en oogst wasdom, wording, groei eens plet mijn droom open in vruchten van vervulling spel van twijgen die fuseeën naar opperhoogte stijgen apotheosetuilen springstralen vuurzuilen Vorige Volgende