De dwaze rondschouw

Vers

O, leden loom in florentijns fluweel
vingeren parelzwaar
toen we ten dronk de feestschalen hieven
waar het licht in brak
de roes uit te vieren.

Sigaretwalmen rond ons dandyprofiel
lippen loom van lust
wen het leven een vrucht overrijp
in zoenenregen ons ter hand viel
gift der getijden
de genieting.

Wij hebben de hartstocht overtreden
de zielskantiek gestemd op harpgespeel uit het Eden
doelverloren hervonden het Pad.

Ware wellust is de wonde
anker pijnigingen in mijn welk vlees
nu een oergebod
de wervelvaart van 't leven gaat bestieren
naar vredige opperregionen
inkeer na genot
mijn wezen in het bruidsgetij
met geestelik tooisel te sieren
godnabij.

[p. 32]

 

Laat na het mummierijk der kennis

 

Wie de sluizen opent, tot de stortvloeden uitmonden

 

zijn ziel in: het middenmeer

 

hem ontrolt zich een rozenkrans van goddelike stonden

 

weids mysterie huivert door zijn bang begeer.

 

 

 

Ik verloof mij zo genadig

 

met het vloeizaam wentelen der dingen

 

tot golfmodulaties uit alle werelden

 

mij omzingen.