Davids psalmen

Psalm Cxxiiij.

DAt Israël nu segg'; 't en waer', 't en waer'
Ons Godt de Heer', de Heer', hadd' by-gestaen;
't En waer' de Heer', de Heer', hadd' hulp gedaen,
En by ons hadd' geweest, wanneer de schaer
Der menschen opstondt en quam op ons aen.

2    Sy hadden levend' ons geslacht', geslacht.
Als zijnd' ontsteecken op ons en verstoort.
Der wat'ren overloop hadd' ons versmoort;
Een stroom waer over ons van haer gebracht,
En onse ziele waer vergaen, vermoort.

3    Doe soud' de stoute, felle water-vloedt
Zijn over onse ziel' geheel gegaen.
Een' Lof-sang zy aen Godt de Heer' gedaen;
Die ons in haren tandt niet vallen doet,

[fol. Y5v]

Noch geeft ten roof, op dat sy ons verslaen.

4    Als doen ontquam ons' ziel' dit dood'lick lot.
Als vogels 't net en vogel-vangers strick.
Het net, de strick is los-gebroocken: ick
Ontquam 't: 'k ben vry: mijn' hulp is in die Godt,
Die alle ding gemaeckt heeft, eeuwiglick.