| |
Psalm Cxv.
NIet ons, niet ons, maer geeft U Naem, ô Heer
Om Uwe goedigheydt alleen de eer,
Waerom soude het heydensch' volck met spot
Doch seggen, Waer is nu doch haren Godt,
Die werdt van haer gebeden?
2 Doch onse Godt is in het Hemel-rijck;
Hy doet, wat Hem behaegt, gantsch krachtelijck,
In aller volck'ren landen.
Maer d'afgoôn, daer het heydensch' volck op bouwt
Zijn maer van silver en van louter goudt,
Het werck van 's menschen handen.
3 Sy hebben monden, maer en spreecken niet;
Sy hebben oogen, maer gelijck men siet,
Sy sien niet met haer oogen.
| |
| |
Sy hebben ooren, maer gantsch geen gehoor;
Een neuse, maer, stelt gy haer reuck-werck voor,
Tot riecken geen vermogen.
4 Sy hebben handen, die niet tasten aen;
Sy hebben voeten, maer die niet en gaen;
Haer' keel kan geen' stemm' geven.
Dat, diese maecken, al te samen haer
Doch worden gantsch gelijck, en all' die daer
| |
Pause.
5 Vertrouwt, ô Israël, gy op den Heer;
Hy is de hulp' des volcks; Hy is haer' eer,
Haer schildt in alle saecken.
Bouwt op den Heere, gy, Aärons huys:
Hy is haer' hulp, haer eer en stut in 't kruys,
Haer schildt in 't geen sy maecken.
| |
| |
6 Gy-lieden alle die den Heere vreest,
Bouwt op de Heere Godt; Hy is geweest
Haer hulp, schildt, al haer leven.
De Heere heeft gedacht aen ons; Hy sal
Ons zeeg'nen, Israëls huys zeeg'nen; all'
't Huys Aron zegen geven.
7 Hy salse zegenen, 't zy kleyn of groot,
Die trachten om te doen, 't geen Godt geboodt,
En die den Heere vreesen.
Op u, op u-liên sal Godts zegen meer,
En op uw' kinderen 't goedt van de Heer
8 Gy-lieden zijt het volck, die 's Heeren handt
Gezegent heeft; die d'hemel heeft geplant,
Aengaende d'hemel, die is Godts alleen;
| |
| |
Maer menschen kind'ren heeft Hy in 't gemeen
De aerd' voor haer gegeven.
9 De doode sullen Godts des Heeren lof
Niet kondt doen, noch die zijn in stilt' en stof
Gedaelt, in 't graf getreden.
Maer wy die leven, sullen Godt de Heer
Van nu aen loven, tot Sijns Namen eer,
|
|