Davids psalmen

Psalm Cxij.

WEl-salig is de man, die eere
Met vreesen geeft aen Godt de Heere,
Met grooten lust in Sijn' bevelen.
Sijn zaedt sal haer geweldt op-rechten
Op aerd'; 't geslachte der op-rechten
Gezegent zijn in allen deelen.

2    In sijnen huyse, door Godts gave,
Sal rijckdom wesen ende have;
Sijn vroomigheydt sal eeuwig wesen;
't Licht rijst den vroomen in het duyster,
Genaedts, barmhertigheden luyster
En recht, werdt in dien man gepresen.

[fol. V11r]

3    Goedt is de man, wel sy den genen,
Die sich ontfermt, en uyt wil leenen:
Met recht beschickt hy sij-ne saecken:
Sijn wanckelen en sal noyt blijcken;
Men sal altijdt en eeuwiglijcken
Rechtveerdiger gedacht'nis maecken.

4    Hy sal geen quaedt geruchte vresen,
Maer altijdt onverschrocken wesen.
Sijn hert betrouwt sich op den Heere;
Sijn hert, wel onder-steunt in allen
Gevall', sal in geen' vrese vallen,
Tot hy 't oogh op Sijn' vyandt keere.

5    Hy stroydt Sijn goedt uyt met ontfarmen;
Hy geeft noodruftigen en armen.
Sijn wel doen, Sijn' gerechtigheden
Bestaen in eeuwigheydt; de Heere

[fol. V11v]

Sal sijnen hoorn verhoogen; eere
En macht sal sijnen hoorn bekleden.

6    De goddeloose sal Godts wercken
Aenschouwen, en met toorn bemercken,
En knerssen sal hy op sijn' tanden,
En smelten sal hy; all' het wenschen
Van all' de Goddeloose menschen,
Dat sal vergaen tot niet, met schanden.