Davids psalmen

Psalm Lxxvj. Stem: 30.

GOdt is in Iudaes landt seer wel
Bekent, en wijdt en zijdt vermaert:
Sijn Naem is groot in Israël,
Sijn kracht en roem geopenbaert.
In Salem is Sijn hut der eeren,
In Zion is het huys des Heeren.

2    Daer brack Hy pijlen-vyerigheydt,
En kool, en voncken van de boog;
Swaerdt, schildt heeft Hy daer neêr-geleydt,
Daer met men na den oorlog toog;
Doorluchtiger zijt Gy van wegen
Den berg, daer roovers roof uyt plegen.

[fol. N9v]

3    De stoute zijn van hert berooft;
Sy sluymerden den slaep ter doodt;
Geen van de dapp're boodt het hooft;
Geen vondt sijn' handen die hy boodt.
Godt Iacobs, van Uw' vloeck is wagen
En peerdt te grondt in slaep geslagen.

4    Gy, vreeslick zijt Gy, en wie sal
Doch voor Uw' aengesicht bestaen?
Wie sal niet komen tot den val,
Als Uwe gramschap aen sal gaen?
Gy deedt uyt d'hemel 't oordeel geven,
En d'aerd' wierdt stil van vrees' en beven.

5    Als Godt de Heer Sich heeft vertoont
Ten oordeel, en verlossing baert
Van't vrome volck, het welcke woont
Sachtmoedig, ned'rig, op der aerd'.

[fol. N10r]

Want, siet, der menschen grimmigheden
Die sullen Uwe lof verbreeden.

6    Der grimmigheden overschot
Sult Gy op-binden, door Uw' macht.
Doet uw' beloft' aen d'Heere Godt,
Neemt op belofts volvoering acht;
Betaelt Hem uw' beloft' des Heeren,
Gy die rondtom Hem wilt verkeeren.

7    Laet haer Hem, die moet zijn gevreest,
Geschencken doen van offerhand',
Hem, die als druyven, all' de geest
Der Vorsten af-snijdt, en 't verstandt.
Die by de Koningen der aerde
Moet vreeslick wesen, en in waerde.