| |
Peerd. Ruyter.
OF 't peerd is goed, of dat 't is quaed, / Het wilt noch al een spoor te baet. |
Een peerd dat is zijn voeder vveert. |
Al heeft een peerd een gouden toom, / 't Is echter noch wel traegh en loom. |
Van alle hayr zijn goede peerden. |
Een jongh peerd, voor een oud soldaet;/ Een oud peerd, voor een jonghe maet. |
Des meester ooghe voet het peerd. |
Een versche mond, en drooghe beenen, / En zal een peerd vry niet verkleenen. |
| |
| |
Een loopend peerd, een open graf. |
Naer goede wijn, een moedigh peerd, / Zoo spoet uw reyze mette veerd. |
Een peerd van stroo, een peerd van krijgh. |
Die niet en heeft of koets, of peerd, / En laedt gheen vracht, als hy begheert. |
Te voete gaen, zoo vele gheld, / Als rijden op een stock of stelt. |
Te veel te steken, en te slaen, / Doet achter uyt de peerden gaen. |
Gheen beter peerd op voeten treedt, / Als dat verwarmt, vvanneer het eet. |
Hy wandelt met ghemack en zoet, / Die 't peerd leyt by den toom, te voet. |
Gheen peerd op heel het aerdrijck leeft, / Dat gheen ghebreck of vleck en heeft. |
Hy waer een goed trompetters peerd, / Hy is van gheen gherucht verveert. |
Een peerd, dat zelfs vier voeten heeft, / valt zomtijds vvel, en ons begheeft. |
Door knechten, vogels, peerden, honden, / Zijn vele heeren arm bevonden. |
Het peerd naer prijs en eere stijght, / Maer 't is den ezel, die het krijght. |
Gheen peerd, zoo oud, of magher dijt, / Dat niet en briescht in meye-tijd. |
Die noyt en zat op 't oude peerd, / Weet niet, wat een goed peerd is vveerd. |
Niet zoo wel een prince leert, / Als te rijden wel te peerd. |
| |
| |
Die noyt op een oud peerd en zat, / Wat een goed peerd is, niet en vat. |
Dat peerd moet zijn van grooter weerd, / Dat nimmers struyckelt op der aerd. |
Raect maer een schurfdigh peerd vvat aen, / Het zal terstond van achter slaen. |
Hy is beschaemt, ghelijck een peerd, / Het gheen zijn karr' om verre keert. |
. . . . Gheen peerd zoo goed, / Dat noyt en struyckelt met de voet. |
De schoone wegh is niet zoo weert, / Als 't vuyle stal, voor 't moede peerd. |
Dit is de vveerde van een peerd, / Zoo veel het gaet, zoo veel ist vveerd. |
Al is een gouden toom aen 't peerd, / 't En is niet meer daeromme weerd. |
't Is al om niet ghefluyt, ghestilt, / Wanneer het peerd niet pissen wilt. |
Vergheefs men fluyt, en houdmen stil, / Wanneer het peerd niet pissen wil. |
In alle hayr, van alle aerd, / Daer can vvel steken een goed paerd. |
Men vindt goe mans van alle baerden, / Van alle hayr oock goede paerden. |
Van veel te draven vvertmen laf; / Een loopend peerd, een open graf. |
Die te poste rijdt, by nood, / Pelt een eytjen met de dood. |
Een ruyter die te poste loopt, / Zijn lijf, om kleyne prijs, verkoopt. |
| |
| |
Een peerd van stroo, een peerd van strijd: / Een haver-peerd niet veel en lijdt. |
Dat peerd riect hoy, Het briest te moy. |
Men zift gheen haver voor het peerd, / Dat niet en is een zale weerd. |
Een peerd van stroo, in nood, berijdt: / Want dat is recht een peerd van strijd. |
Het jonghe peerd het ploeghen leert / Met 't oude peerd, het 't aerdrijck eert. |
. . . . Het kleyne peerd, / Is licht gheroskamt, en ghekeert. |
Een schurfden ridder is wel weerd, / Te zitten op een schurfdigh peerd. |
Een schurfden ridder, trots van aerd, / Is goed ghenoegh een schurfdigh paerd. |
Men kan een peerd te water rijden, / Maer niet doen drincken t'allen tijden. |
Gheen peerd besleghen oyt zoo vvel, / Dat niet en struyckelt door verstel. |
Gheen voerman oyt zoo wel en stiert, / Die niet wel zomtijds om en swiert. |
Gheen voerman in de konst zoo vast, / Die noyt om verr' en vverpt zijn last. |
De schop van eenigh merry-peerd, / Den henghst geensins en schaedt of deert. |
Een peerd dat yemant schenct om niet, / In mond, of tanden niet en ziet. |
|
|