Nieuwe wyn in oude le'erzacken

(2010)–Johan de Brune (de Oude)– rechtenstatus

DIe met de goe' verkeeren zal, / Zal wezen haest van dat ghetal.

Met quaed ghezelschap veeltijds scholen, / Dat doet den mensche leelick dolen.

Die onder simmen wilt verkeeren, / Die moet oock simmen zeden leeren.

Een wijs man leeft, met elck end' een, / Maer nochtans niet ghelijck 't ghemeen.

Die niet med' en wilt ghenieten, / Hoeft niet uyt de beurs te schieten.

d'Een kool-zack maect den ander swert: / En elck als zijn ghezelschap wert.

Snoode hoeren ende boeven, / Gheeren by den ander schroeven.

Het zijn twee hoozen van een stuck.

Het zijn twee billen in een broeck.

Het zijn tvvee handen op een buyck.

Een goed ghezelschap gaet ons naer, / Want 't lenght ons leven zeven jaer.

Een mensch alleen, / Die is als gheen.

De klaerheyd van de keers of dagh, / Voor half ghezelschap strecken magh.

Zeggh' maer, met wien ghy omme-gaet, / Zoo weet ick, wat ghy doet of laet.

Een prater van wat goeds en zoets, / Die is in plaetse van een koets.

't Is beter noch alleen gheleeft, / Als datmen quaed ghezelschap heeft.

Een wegh-ghenoot van zoet behaghen, / Hy dient in plaetse van een waghen.

Die met de honden slapen gaet, / Niet dan met vloyen op en staet.

Die met wolven veel verkeert, / Heeft het huylen haest gheleert.

Die onder draf zich menght en keert, / Wert van de zeughen haest verteert.

En smaeckt niet, maer weest vry verveert, / Van yet, dat draeght een swarte steert.

Twee booze honden, zoo-men ziet, / En bijten d'een den ander niet.

. . . . Wilde beeren, / Die zijn by den ander gheeren.

Noyt en isser zulcks ghebeurt, / Dat een wolf een wolf verscheurt.

De beeren kommen over een, / De groote leeuw is by de kleen.

Een stinckend' en verdorven ey, / Bederft licht een gheheel tassey.

Het quaed ghezelschap niet ghespaert, / Dat leyt-er veel te galghe-waert.

Die eenzaem is van huys, of gheest, / Is enghel, duyvel, of een beest.

De liefd' en oock een hooghe staet, / En lijdt niet wel een mede-maet.

Te veel ghemeen, te veel by een, / Dat maect verachtingh' in 't ghemeen.

Een kruydjen in het moes ghekerft / Dat quaed is, 't heele moes bederft.

Die op de meulen veel verkeert, / Bemeelt op 't laetste weder-keert.

Die dickwils op de meulen gaet, / Die komt daer van bemeelt op straet.

't Zijn kool'-mans zacken van ghezicht, / De een bederft de ander licht.

Een mensch alleen is wolven-spijs, / Al waer hy noch zoo groot, of wijs.

Een eenzaem mensch, 't zij arm of rijck, / Is duyvel, of wel God ghelijck.