| |
Wijsheyd. Voorzichticheyd. Onvoorzichticheyd.
DIe wel en nauw kan over-slaen, / En zal niet licht een faut' begaen. |
Niet wel voor-dacht, nochtans beproeft, / Heeft dickwils menich mensch bedroeft. |
Een zaeck te vooren niet bedacht, / Heeft menigh mensch in druck gebracht. |
On-bedachte, On-gheachte. |
Hy plant vergheefs en teghen aerd, / Die 't land niet met een thuyn bewaert. |
De mond van een vooorzichtigh man, / Light in zijn hert, of herßen-pan. |
Het herte van een nar of zot, / Light in zijn mond, gans sonder slot. |
Hy draeyt de kraen, met gheen bescheet, / Eer dat hy heeft de kan ghereet. |
Die rekent sonder weerd daer by, / Die rekent tweemaels, wie hy zy. |
Hy weeght niet wel het groot of kleen, / Die niet en teghen-weeght met een. |
Mis-trouwen, en niet houden wis, / De wortel van de wijsheyd is. |
Ziet, eer ghy springht, / Proeft, eer ghy drinckt. |
| |
| |
't Is goed, al weetmen niet waer veur, / Een hecken t' hebben voor zijn deur. |
Ick hate zulcken wijzen man, / Die niet zijn zelf wijs zijn en kan. |
. . . . de wijs' alleen, / Leeft langhen tijd, en anders gheen. |
In eyghen zaeck hoe wel bedacht, / Is niemant wijs ghenoegh gheacht. |
Hij schijnt zeer wijs, en vol verstand, / Die 't alles wel gaet, naer zijn hand. |
In groote schaed' en veel ghemis, / De wijsheyd dickwils t' zoeken is. |
De wijsheyd, die zoo wat bediet, / En komt oyt voor de jaren niet. |
Te zeer veel wijsheyd in het hooft, / Wert voor een zotheyd veel ghelooft. |
Het is een wijsheyd van een man, / Die zomtijds zotheyd veynssen kan. |
Niet dat verderft, en zoo verdooft, / Als wijsheyd in een arm mans hooft. |
Moet dat niet zijn een fraeyen held, / Die groen zijn koren eet van 't veld? |
De grootste klercken om te zien, / Zijn niet altijds de vvijste lien. |
't Zijn zomer-kinders, die door hitt', / Gheopent hebben yder lit. |
't Zijn kinders van de nachtsche mis, / Zy vinden God, by tast, ghewis. |
En houdt gheen man gheleert of wijs, / 't En zij, dat hy 't met daet bewijs'. |
| |
| |
Een vvijs man is altijds verzelt, / Oock als hy is alleen ghestelt. |
't Is altijds goed, voor alle lien, / Van naeld en draed te zijn voor-zien. |
Een man bedacht, en in ghetoghen, / Wert spae, of nimmermeer bedroghen. |
Meet drymaels over, en noch bet, / Eer ghy de schaer in 't laecken zet. |
Een man bespronghen, Wert overdronghen. |
Die vreest, voorzichtigh wert ghenoemt, / Die vreck is, spaerzaem wert gheroemt. |
Een man versnelt, Is half ghevelt. |
Een pijl, of slagh te voor ghezien, / Veel minder treft de wijze lien. |
Eer ghy beghint, verzint te veur, / Dringht in gheen gat, of zieter deur. |
Die alles zeght, wat dat hy weet, / En al wat dat hy heeft, vereet, |
En alles doet wat dat hy kan, / De zulck is gheen voorzichtigh man. |
Maect uw bedde reed en claer, / Zoo ghy slaepen wilt daer naer. |
Zoo alles twee-maels wierd ghedaen, / Elck een waer wijs, en wel beraen. |
Kruypt in gheen gat, of zieter deur, / Als ghy daer van maer hebt de keur. |
De kranen, eer zy slapen gaen, / Zy doen haer sentinellen staen. |
. . . . een muys of rat, / Elck wilt meer hebben als een gat. |
| |
| |
De mensch is wijs en wel bedacht, / Zoo langh hy nae de wijsheyd tracht: |
Maer als hy meynt, dat hy die heeft, / Hy dweept, en als een zot hy leeft. |
Die meynt te zijn een wijze baes, / Houd God en menschen voor een dwaes. |
Ghelooft niet, zoo ghy my ghelooft, / Dat wijsheyd oyt steeckt in uw hooft, |
Ten zy ghy, door een vast verbond, / Al u begheerten stieren kont. |
'T is noodigh, dat de wijze man, / De zotten draegh', of blijf-er van. |
Gheen mensch en wiert oyt wijs gheacht, / Eer hy zijn lusten t'onder-bracht. |
De wijze man de zotten draeght, / Al wert hy schoon van haer gheplaeght. |
De wijze man houdt eenen treed, / En leeft met yder een in vreed'. |
Zoo wel dwaes' als wijze lien, / Moeten t' saem een stad verzien. |
Een man, die rechte wijsheyd heeft, / In vreed' met al de weereld leeft. |
Een wijs man, en een zot by een, / Meer weten, als een wijs alleen. |
De wijze lien zijn om de slechten / Te helpen, en te onder-rechten. |
Vyt de feylen van de and'ren, / Zal een wijs man zijn' verand'ren. |
Een goeden om-wegh is niet krom: / Rijd altijds voort, maer ziet oock om. |
| |
| |
Zend een wijs man over al, / End' en zeght hem niet met al. |
Een wijs ghezand, en niet ghezeght, / De zaeck zal werden wel beleght. |
Gheen wijsheyd, met meer lof ghewaeght, / Als datmen anders zotheyd draeght. |
De wijste lien, nu droef, dan blijd, / En zijn niet even wijs altijd. |
Een man die rechte wijsheyd heeft, / In hope, noch in vrees en leeft. |
Gheen man zoo wijs is t'aller hueren, / Die niet oock zomtijds heeft zijn kueren. |
Gheen man van zulcken wijs verstand, / Die noyt en springht eens uyt den band. |
Gheen zoo wijs en kloecken man, / Die niet zomtijds dwalen kan. |
|
|