HY is van alle schaemt' ont-bloot, / Hy wiert noyt van een leughen root. |
Hy heeft een houten aen-ghezicht. |
Een, die geen schaemt' en heeft noch eer, / Krijght, wat hy wilt, daer deur, veel eer. |
Een dood gheraemt, Heeft weynigh schaemt. |
Noyt bloote vryer van zijn stijl, / Nam wit, dat schoon is, tot zijn pijl. |
Men prijst de schaemt' in jonghe lien, / In oud' is schaemte onghezien. |
De schaemt' is waerster ende min, / Van alle deughd en goede zin. |
De schaemte van de jonghe jeughd, / Is zeker teecken van de deughd. |
Waer vrees is, daer is schaemt' met een, / Daer schaemt' is, is de eer niet kleen. |
Die zonder schaemt' yet voor ons leght, / Moet zonder schaemt' oock zijn ont-zeght. |
Hy is niet weerdigh dat hy leeft, / Die schaemt' heeft, als hy hongher heeft. |
Hy is beschaemt, als 't vercken placht, / Dat naer den trogh den deessem bracht. |
Hy is beschaemt, ghelijck een zogh, / Die 'theef-deeg wegh draegt na den trogh |
Hy is zoo zeer beschaemt daer of, / Ghelijck een pagie van het hof. |
Hy is beschaemt, ghelijck een peerd, / Dat los zijn karr' om verre keert. |