| |
Vergheefs. Onnut.
WAt kamt ghy, met een zot bedrijf, / Daer gans geen hayr is aen het lijf? |
't Is quaed, en niet om doen ghewis, / Te kammen, daer gheen hayr en is. |
Wat baet de spieghel, of den bril, / Voor die niet ziet, of zien en wil. |
Een dief can nerghens beter zijn, / Als aen een galgh, of kennep-lijn. |
| |
| |
Een konst, die wel in d'ooren klinckt, / Maer tot de meel-ton niet en bringht. |
't En gheeft tot vvorsten gans gheen speck. |
Wat voordeel van de melck ons wort, / Als weer de koe die omme-stort? |
't En brenght gans in de keucken niet. |
Wat nut van Roomen, of gheniet, / Wanneer-men daer de Paep niet ziet? |
Veel crauvven, daer 't haer niet en juct. |
Zonder moet, Dient gheen goed. |
Niet alle aerd, Van alles baert. |
Hy blaest; maer, met een looze vond, / Zoo hout hy 't meel vast in de mond. |
Men draeyt gheen bouten, Wt alle houten. |
Vergheefts men bidt, wat datmen kan, / Een hard en on-barmhertigh man. |
Elcke aerd, Heeft haer waerd. |
Ghy zoeckt, ghelijck een nar of zot, / Braed-worsten in een honde-kot. |
Een last van d'aerd, Gheen mispel vvaert. |
Ghy zijt hier by een goe' rivier, / En maeckt nochtans een put noch hier. |
Daer is gheen oly in de lamp. |
't Is zot, dat 't water van de gracht, / Wert in de groote zee ghebracht. |
't Is quaed met ossen hazen vanghen. |
Ouw' honden, naer het oude zegghen, / Zijn qualick aen den band te legghen. |
Noyt yemand die ghebreckigh was, / En quam de schaemte wel te pas. |
| |
| |
. . . . dat past den bock, / Ghelijck de zeugh' de spinne-rock. |
't En gheeft gheen meel, tot pap of bry. |
Een munnick nerghens beter is, / Als in het klooster, of de mis. |
Den ezel aen de lier, Ist niet een happigh dier? |
Hy scheert den ezel, als een dol, / En wilt van hem een zachte wol. |
Zy wast de moor, De zotte sloor. |
't Is een praet van onverstand, / Met de duynen of de strand. |
Vijf voeten zoecken aen een schaep. |
Vijf wielen zoecken aen een koets. |
Wie zou van hem niet wezen moe? / Hy slaet den dooden met de roe. |
Hy meet en telt het zand, / Van heel des weerelts strand. |
Hy wilt den Arend leeren vlieghen. |
Hy wilt den Haring leeren swemmen. |
Hy ploeght de strand, En zaeyt in 't zand. |
Hy wilt met 't net de winden vanghen. |
Hy put het water met een zeeft. |
Hy kout en prazelt met de muer. |
Hy wilt het yzer leeren swemmen. |
Hy wilt in 't ys zijn voeten stoven, / En backen in een kouden oven. |
Hy wilt een ey ghebroken lijmen. |
Hy wilt een blaes vol wind verdrincken. |
Ghy zinght den dooven, 'K zal 't niet ghelooven. |
Hy wilt uyt puym-steen water trecken. |
| |
| |
't Is uylen naer Athenen zenden. |
't Is turven stieren, naer de venen. |
Wat heeft de blind het licht van doen? / Wat raect den dooven het sermoen? |
Hy zoeckt den middagh on-ghewis, / Wanneer het maer elf uyren is. |
Hy slacht de man, die 't peerd zoo zocht, / En zat-er op gans onbedocht. |
Hy schept het water met een zeeft, / Die yemant licht gheloove gheeft. |
Daer niet men ziet, En zoect daer niet. |
Wanneer de smaeck is gans verdorven, / Het zoet is zuer, het best verstorven. |
En blaest niet teghen stercke wind, / Of anders zijt ghy dom en blind. |
't Is al vergheefs het quaed ghemijdt, / Datm' in zijn herte draeght en lijdt. |
Men maect gheen bout, Vyt alle hout. |
Begraeft in d'aerd' niet u talent, / Doch wel u zelf en krachten kent. |
Waer toe de netten uyt ghespreyt / In 't water, daer gheen vis en leyt? |
't Is water zoecken in de zee. |
't Is blaren zoecken in het bos. |
't Is turven in de venen zoecken. |
Een zot of bock, die melct een bock. |
Ghy wascht een brijck, en slaet de locht. |
't Is water dorschen, zonder nut. |
Het is maer enckel tijd-verlies, / Een knoop te zoecken in een bies. |
| |
| |
Ghy doet een dinghen lacchens weerd, / Ghy grijpt den palingh by de steert. |
Het is ghewis een vremd ghebouw, / Ghy treckt en spint uyt zand een touw. |
Met 'thooft niet door den muyr en boor; / Ghy melct den bock, en wascht den moor. |
Het is een dinghen zeer gheree, / Ghy zoeckt het water in de zee. |
't Is water in een vysel stampen. |
Ghy doet een zaeck zeer zot en los, / Ghy wascht den moor, en melckt den os. |
't Is quaed, en zonder eenigh baet, / Te kemmen, daer gheen hayr en staet. |
Het is een oordeel swack en kleen, / Ghy wascht een moor, of ticchel-steen. |
'T is quaed, en 't werck van domme bocken, / Met ydel' handen havicks locken. |
Die jaeght in zee, en vischt in 't woud, / En op het zand een toren bouwt, |
En teghen zonne bast of maen, / 't Is al vergheefs en zot ghedaen. |
Die niet en reedt, blijft in de ly, / Die winnen wilt, moet zetten by. |
Zy moghen vry haer werck wel staken, / Die bry, alleen van water maken. |
'T is quaed, wat kock oock dat het zy, / Alleen van water maken bry. |
Boeck-wey koecken wel te backen, / Zonder vier of vet, 't zijn quacken. |
Goe potagie noyt men vond, / Die van water maer bestond. |
| |
| |
Een man kan 't qualick al bezorghen, / Of zoud hem licht daer door verworgen. |
Het is een in-val van de slechten, / Het krom-hout al te willen rechten. |
'T is niet eens om aen te raken, / Alle krom hout recht te maken. |
Het is zeer quaed om wild te vanghen, / Voor yder gat een net te hanghen. |
Hy heeft van doen een mond niet smal, / Die teghen d'oven gapen zal. |
Die wasschen wilt een ezels hooft, / Wert zonder vrucht, van zeep berooft. |
|
|