| |
| |
| |
Leughen. Bedrogh. Valscheyd.
EEn man, die niet bedrieghen can, / Die zoeck' het woud, en blijv' hier van |
Het een bedrogh het ander baert. |
Met gheld en met bedrogh verzien, / Magh vry gaen alle plaetssen zien. |
Een leughen brenghter thiene mé. |
Een man, die yemant streelt en stroopt, / En wieroock van het hof verkoopt. |
De spieghel lieght, De schijn bedrieght. |
Hy smeert wel heunigh by de mond, /Maer dreck daer in, en vuyle strond. |
Hy can vry glatte vvoorden slijpen. |
Een kramer, die stofféren kan, / En brillen veylt aen alle man. |
Hy smeert ons zeem rond-om de mond. |
Hy strickt hem 't net toe over 't hooft. |
't Is quaed, een ouden vos bedrieghen. |
Een sweert met heunigh vet ghesmeert. |
Een Iudas zoen, Met valsch fatsoen. |
De staeck bedrieght de Wijngaerd wel. |
Een man, die komt van verre weghen, / Is met een leughen niet verleghen. |
Komt ghy van een verre kust, / Lieght, en zeght al wat u lust. |
Die niet een leughen can stofferen, / Moet zich met lieghen niet erneren. |
Wijst my een rechte leughenaer, / Ick wijs' u stracx een dief daer naer. |
| |
| |
Die wilt een leugh'naer zijn ghewis, / Moet hebben een goed heughenis. |
Yet zegghen datmen heeft ghehoort, / Het is een leughen, op mijn woord. |
Yet verhalen uyt ghehoor, / Stellet als een leughen voor. |
Dat op een leughen is ghegront, / En staet niet langh, maer valt terstond. |
Die zulcken eenen prijzen wou, / Een zeker leughen lieghen zou. |
Die zijn gheloof is quijt gheraeckt, / Wat ist, dat hy op d'aerde maeckt? |
Als ons 't gheloof eens is vergaen, / Men raect niet licht daer weder aen. |
Een leughenaer wert niet ghelooft, / Al sweert hy, by zijn ziel, of hooft. |
Hy lieght en sweert ghelijck een schaker. |
Hy lieght ghelijck een tanden-trecker. |
Hy heeft dat uyt zijn duym ghezoghen. |
Een blaes-balck, die vol leugens steeckt. |
Een leughen-kramer van zijn stijl. |
Hy slacht de spin, hy treckt en spint, / Wat dat hy in hem zelven vint. |
Stoffeert uw leughen, Of 't zal niet deughen. |
Leughens zijn maer enckel leuren, / Hebben zy gheen fraey couleuren. |
Leughens moeten hebben schijn, / Zouden zy van weerde zijn. |
Een hert op-recht en kan niet lieghen, / Noch yemand in het minst bedrieghen. |
| |
| |
Het moet vvel zijn een snoode dief, / Die van een dief steelt zijn gherief. |
Die meent een ander uyt te strijcken, / Die zal hem zelven licht verkijcken. |
Een man die verre reyzen placht, / Magh lieghen vry, met volle macht. |
Die daer met een oogh lonct en wijnckt, / En ziet men d'ander, watter blijnckt: |
Ick gaf hem gheen gheloof voorwaer, / Al waer 't dat hy mijn broeder waer. |
Hy zoude, naer zijn valschen aerd, / Wel boomen lieghen uyt der aerd. |
't Is quaed weerom te lieghen in, / Dat uyt gheloghen was met zin. |
De leughen is heel dun van vel, / Men can-der deur-zien wonder wel. |
Een laecken grof, en on-ghedaen, / Een schoone monster vooren aen. |
Gheen exter oyt zoo loos van hert, / Diens nest niet vvelgherooft en vvert. |
Die gheen bedrogh en dinckt, / Wert van bedrogh om-ringht. |
Kinders, droncke lien, en zotten, / Lieghen nimmers, noch en spotten. |
Die nimmermeer en denct op quaed, / Wert haest bedroghen, tot zijn schaed. |
Bedrogh, en vorst in winter-tijd, / Altijds met een vuyl eynde slijt. |
't Is quaed te hincken op de straet, / Voor een die zelve kreupel gaet. |
| |
| |
Gaet, vraeght dat aen zijn med-ghezel, / Die lieghen can, vry alzoo wel. |
Blaes op, 't en zijn gheen vremde re'en: / De wind die zal-ze draghen heen. |
Zoo spreectmen tot een, die dapper lieght. |
Hy magh wel lieghen on-beschromt, / Die van een verre reyze comt. |
Hy lieght ghelijck de helsche necker, / Of als een snoode tanden-trecker. |
Gheen exter oyt zoo loos en fijn, / Die niet en kan bedroghen zijn. |
Men can een wijs man eens bedrieghen, / Aen zotten can het nimmers liegen. |
Als ghy twee hongher-malen doet. / De derde wel de schade boet. |
Twee valsche boeven, Geen maeck'laer hoeven. |
Die met bedrogh te wercke gaet, / Bedriegt m'hem oock, 'ten is geen schaed. |
Van d'eene zijd' met zalf hy smeert, / Van d'ander zijd' hy steect en deert. |
Goede woorden, quade daden, / Konnen wijze zelfs verraden. |
|
|