| |
Drincken. dronckenschap.
EEn vollen boer, die daer comt strijcken, / Zal een gheladen waghen wijcken. |
Hy heeft de vos het vel ghestroopt. |
De wijn komt aen met vremde ganghen, / Hy neemt de voeten eerst ghevanghen. |
Groote baezen, Groote glazen. |
Groote mannen, Groote kannen. |
Drinct wijn, ghelijckm' een koninck schinct, / Maer als een os, van water drinct. |
Niet isser oyt zoo on-ghezond, / Dan alsmen drinckt, en slaept terstond. |
. . . . naer rauvve vrucht, / Drinct zuyver vvijn, of 't wert bezucht. |
Hy slacht ten deele Magdaleen, / Hy heeft altijds het glas alleen. |
| |
| |
Die op pottage, of warm-moes drinct, / Verkrenct zijn maegh' meer als hy dinct. |
Men siet meer oude dronckaerds sweven, / Als oude medecijnen leven. |
Wie dwinght de beeste dat zy drinct, / Indien de dorst haer niet en dwinght? |
Die 't drincken is een zoete zaeck, / Den laetsten dronck ist meest vermaeck. |
Met wien ghy drinct veel meer bedinct, / Als wat het is, het gheen ghy drinct. |
Die 't goede koopt, die drinck het goed; / Die 't quaed, het quade drincken moet. |
De muyl, daer op de Pape rijd, / En drinct niet dan op haeren tijd, |
Die kort en kleyn is van ghestalt, / Een groot glas dickwils wel bevalt. |
Een waghen, die wel is ghesmeert, / Rijdt zachter en met meerder veert. |
Zulck een gheen rechten dorst en heeft, / Die 't water haet, dat niemant gheeft. |
Een cleyne keel, Drinct zomtijds veel. |
Die in zijn lamp heeft licht van doen, / Ghiet oly om het licht te voe'n. |
Te meer men drinct, te meer men dorst, / En hoe de dorst wert min gheschorst. |
Maeckt nu eens nat, 't is al ghenoegh, / Ghesponnen op dien eenen boegh. |
Dat is: 't is lang genoeg ge-eten, zonder drincken. |
Zijt ghy ghebeten van een hond, / Neemt van het zelve hayr terstond. |
| |
| |
Altijds droncken, even rond, / Altijds dorr' en droogh van mond. |
Visch op een drooghe poel ghestelt, / Vergaet terstont en heel versmelt. |
Een man die veel en dickwils drinct, / Veel dorst, dat hem tot drincken dwinght. |
Die dorstigh zijnde gaet te bed, / Staet 's morghens op ghezond te bet. |
Gheen droncke man en scheld' de wyn, / Want al de faute die is zyn. |
Een slemper loopt, met vollen draf, / Naer 't uytterst' eynde van het graf. |
Een dronckert is van cleyn gheduer, / Want 't graf dat is zyn nae-ghebuyr. |
Die daer berispt een droncken man, / Bestraft een, die niet weet daer van. |
Een buyck, die cooct, en ziet van most, / Een schuym van vuyle lusten lost. |
Die het al wilt drincken uyt, / Die is in de narre schuyt. |
De moezel die moet wezen vul, / Of anders maect zy gheen ghelul. |
Daer de wijn gaet in de huyd, / Daer gaet al de wijsheyd uyt. |
In een vat vol most of wijn, / Steect veel vreughd, en oock veel pyn. |
Daer de wijn gaet in de man, / Gaet de wijsheyd in de kan. |
Volle krop, Dolle kop. |
Men drinckt wel wijn, In rouw en pijn. |
| |
| |
Naer langh geslemp, en langh' geprael, / Zoo wertmen byster ende kael. |
Zonder wijn, en zonder brood, / Is de wel-lust koud en dood. |
De lulle-pijp gheeft eerst gheluyd, / Wanneer zy vol is tot den tuyt. |
Die gheweldigh drinckt, tot straf, / Snyt hem zelf de beenen af. |
Een oude leers altyds begheert, / Te wezen vet en wel ghesmeert. |
De touw, om in te doen den wijn, / Wilt wel een goe' saucijsse zijn. |
Hy heeft gheen dorst, om wel te weten, / Hy heeft ghezouten vleesch ghe-eten. |
Dat wert spots-wijze ghezeyt van dinghen die gheen schijn en hebben. |
Al drinckend' ons de dorst vergaet: / Al levend' ons het leven laet. |
|
|