Rijck te vverden op een stond, / Kan niet wezen zonder zond. |
't Gheluck, dat maket vremd en bond, / 't Maect d'een een prins, en d'ander stront. |
Hy heeft wat in de melck te brocken. |
Het is zaeck meer konincklijck, / Te maken, als te wezen rijck. |
Daer hanght vry modder aen zijn kloet. |
Die rijck wil werden, moet zijn ziel, / Verpanden, als een looze fiel. |
Alle waters van rivieren, / Naer de zee op 't eynde swieren. |
Die heeft, die wert ghegheven meer, / Die niet en heeft, en krijght gheen keer. |
Alst is ghecomen, / Ist wegh ghenomen. |
Die rijck is, dat hy tweemael eet, / En by zijn zelf, zijn zelf vergheet. |
De liefde van den rijckdom wast, / Naer datter veel gheld vvert ghetast. |
. . . . 't staet op de vloer, / Zoo 't quam, zoo 't voer. |
Een quaed ghewin, Een vloeck heeft in, |
t Is van outs zoo op der eerd, / Zoo ghewonnen, zoo verteert. |
Men vraeght niet meer, van waer het comt, / Als 't maer daer is, al waert verdomt. |
Het goed gheschraeft met on-ghelijck, / Gheen derde erf wert daer van rijck. |
't Goud dat uyt zee zijn oorspronck nam, / Is heen ghegaen, van daer het quam. |