| |
| |
| |
Schade. bate. winst. verlies.
. . . . Die schaden kan, / Die kan oock zijn een nuttigh man. |
. . . . Wacht voor u leed: / Ghy draeght vier in uw eyghen cleed. |
Dier verkoopen dickwils schaet, / Aen 't vertieren licht de baet. |
Die man en heeft gheen burs van doen, / Die zoo veel teert, als winst can doen. |
Winste is zoo aenghenaem, / Datmen zich daer aen niet schaem'. |
Ghestolen gheld is even waerd, / Als dat-men wint, of heeft verspaert. |
Geen mens en vraegt, van waer het goed, / Maer yder een dat hebben moet. |
't Gheluck dat moet wel zijn uw vriend, / Dat u zoo mild in alles dient. |
Die winnen wilt, moet zetten by, / Of wert van winste nimmers bly. |
Niet wel vercreghen, / Niet wel bedeghen. |
Ghewonnen goed, door on-ghelijck, / En maeckt den man niet langhe rijck. |
Wacht met u vvaren niet tot 't lest, / De eerste Koopman is de best. |
Melckt de Koe, die stil wilt staen, / Waerom d'ander naer-ghegaen. |
Een mijte die is vele waerd, / Waer door een stuyver wert ghespaert. |
| |
| |
Een man verliest wel op een uyr, / Het geen hy wint door langh gheduyr. |
De vvinst is cleyn, en wonder kael, / Als smal en cleyn is 't capitael. |
Kan wel een mensche zijn bedacht, / Die niet naer eyghen voordeel tracht? |
'T is wercken, wercken, altijds aen, / En nimmers winst daer van ghedaen. |
Gheen beter winst, noch gheen zoo kort, / Als die door gift verkreghen wort. |
Het goed dat qualijck is becomen, / Wert, als het quam, weer wegh-ghenomen. |
Die voor hem zelven is on-nut, / Wie kan-der trecken van ghenut? |
Noch beter yet, Als t' hebben niet. |
Elck steeckt en pinst, Om eyghen winst. |
In zijn jonckheyd goed vermeeren, / Om in oudheyt wel te teeren. |
Goed door onghelijck vermeert, / Wert tot gheen profijt bekeert. |
Dat niet wel en is vercreghen, / Keert weer door de zelve vveghen. |
Yemant, die de schade doet, / Dat hy voor de schaed' oock boet. |
Een angh'laer is een arrem man, / Hy eet meer, als hy winnen can. |
Een lichte winst, al achtmen 't niet, / Maeckt sware burzen, zoo men ziet. |
Een lichte vvinste, noch zoo smal, / Maect sware burzen, over al. |
| |
| |
Een man die verr' is van zijn goed, / Na by zijn schade wezen moet. |
Het is over al te sporen, / Zoo ghewonnen, zoo verloren. |
Goed dat qualijck is verkreghen, / Dat en krijght noyt Godes zeghen. |
't Is een dingh van ouds gheleert, / Zoo ghewonnen, zoo verteert. |
Die 't zijn verliest, verliest zijn zinn', / En krijght die weer, door nieuw ghewin. |
Die eerste kommen hebben 't best, / En sluyten uyt de kerck de rest. |
Des eens verlies, en groote schaed, / Is d'anders winst, en groote baet. |
De eene lieft, en blyschap erft, / Daer van een ander droevigh sterft. |
Haest ghewonnen, haest verteert, / Alsmen geeren altijds smeert. |
Wint eerst het goud, / En draeght 't dan stout. |
Wijn wint, en bringht, / Eer ghy hem drinckt. |
Niet wel ghewonnen, Niet wel ont-gonnen. |
Niet wel verkregen, Niet wel bedegen. |
Die voor hem zelf niet wijs en is, / En is niet wijs, of niet ghewis. |
Die lijdt, dat 't reghent door zijn dack, / God gheeft hem altijds on-ghemack. |
Een kleyne schade, met verdriet, / Brenght dickwils wel een groot gheniet. |
| |
| |
Elck eens verstand is daer ghevest, / Hy gunt zijn zelven t'alder-best. |
Die oyt wilt hebben goed gheniet, / Die moet oock lijden wat verdriet. |
De een de schapen scheert, en smeert, / De ander maer de verckens scheert. |
Een goede winst, Niet veel en pinst. |
De winst is zoet, Van alle goed. |
Gheen reuck is quaed, Van winst, of baet. |
. . . . als 't is van nood, / Men backt van alle winste brood. |
Van de grootste, tot de minst, / Yder een begheert de winst. |
De hoop' van winst, hoe zeer men woelt, / Maeckt, datmen gans geen pijn en voelt. |
Een kleyn ghewin, Voedt best 't ghezin. |
. . . . men doet gheen baet, / Dan met verlies, en anders schaed. |
Veel verteeren, weyningh winnen, / Doet vergaen veel huysghezinnen. |
Elck een die roeyt, Met moed en moeyt, / Maer d'hand gestrect, Weer na hem trect. |
Het is zoo wel een koopmans kind, / Die daer verliest, als die daer wint. |
De winste, met verlies van naem, / Is schaed en schande bey' te zaem. |
Het sneeuw doet zoo veel deughd aen 't graen, / Als 't bond, dat d'oude lien doen aen. |
De aerde wel ghebraeckt, ghebouwt, / Die gheeft haer vruchten menighfout. |
| |
| |
Die de zeugh' begeert te kelen, / 't Schreeuwen moet hem niet vervelen. |
Naer de schaed, Weetmen raed. |
Lichte winste, sware beurzen: / Oude broecken, nieuwe keurzen. |
Lichte winste, sware tassen; Kleyne keucken, groote kassen. |
Die gheen penningh hout in eer, / Die en wert gheen guldens heer. |
Die een penningh niet en acht, / Krijght noyt gulden in zijn macht. |
't Is quaed een hond een been t'ont-trecken, / En niet tot byten hem verwecken. |
't Is quaed een hond, die knaeght of leckt, / Dat yemant hem een been ont-treckt. |
De vriendschap scheet, Door schaed of leed. |
Alle ampten smeerigh zijn, / Zey' des kosters wijf met schijn; |
En zy nam een eynde keers, / Uyt de kerck van over dweers. |
Werpt in droevigh water 't net; / In de rom'lingh is het vet. |
Van vuyl bedrogh van eenigh man, / Gheen rechte winst en komt daer van. |
Zoo ghy voor d'hinne sluyt de hand, / Zy sluyt den aers, van hare kant. |
Het is van alle tijd gheweest, / Die 't zijn verliest, verliest zijn gheest. |
Die altijds trecken wilt profijt, / Moet Lombaerd houden in zijn tijd. |
| |
| |
Die altijds voordeel trecken wilt, / Moet wezen inde Lombaerts ghild. |
Verstand en raed, Met 't goed vergaet. |
Veel weten meer by een te schrapen, / Met spijckers uyt den brand te rapen, |
Als zy, hoewel tot hare schand, / Verliezen met den heelen brand. |
Niet te winnen doet ont-beeren, / Veel te vvinnen, wel verteeren. |
De hand die wint, die is oock mild; / Die niet en wint, zeer weynigh spilt. |
't Is beter, winst van slijck te kiezen, / Als in het goud zijn goed verliezen. |
Uyt yder dinck, hoe vremd van schijn; / Moet goed de reuck van winste zijn. |
De beurze rimpelt, die wel vol was, / En 't aenzicht rimpelt, dat vvel bol was. |
Die d'onghevallen wist te vooren, / Hy hadde noyt gheen goed verlooren. |
Wist yemant, vvatter zou gheschien, / Hy vvaer rijck, met een omme-zien. |
Die tijd en stond wel wist te kiezen, / Hy zoude nimmermeer verliezen. |
|
|