GEen water, of 't heeft zijn grond. |
Den afgrond zelf, die heeft een grond. |
De mensch met water en met brood, / Kan zich ont-houden inde noot. |
Wat water en een korste brood, / Is ons ghenoegh tot 's levens nood. |
Vertrouwt u niet, noch gantsch verlaet, / Op water, dat heel stille staet. |
Het loopend' water niet versmaed; / 't Is beter, als dat stille staet. |
Een zulcken dickwils wert beklemt, / Die tusschen twee quae waters swemt. |
Hy slaet het water met een stock, / En melckt, ghelijck het schijnt den bock. |
Hy heeft gheen dorst, van groot beklagh, / Die 't goede water niet en magh. |
Het vvater, hoe het keert of vvent, / Loopt altijds naer de zee, op 't end'. |
Het water ons tot weenen dringht, / Door wijn de mensche danst en springht. |
En gaet door zulcken water niet, / Daer van ghy niet den grond en ziet. |