| |
Goed. quaet. beter. ergher.
BEter noch een been ghebroken, / Als het is den hals te kroken. |
Een oogh is beter voor de mensch, / Als blind te zijn, als 't gingh na wensch. |
't Is beter struyck'len met de voet, / Als dat-men 't met de tonghe doet. |
Een ronde mond, een rechte hand, / Doet vry ons gaen door alle Land. |
Die wel doet, met een goed ghemoed, / Gaet op een vast en zeker voet. |
Een goede zaeck wel quaed ghediet, / Wanneer zy buytens tijd gheschiet. |
| |
| |
Uyt bitter kruyd, Veel nutheyd spruyt. |
Het zoetste goed, Veel quaed ons doet. |
Een leeuwercks dye veel beter houw, / Als heel het lichaem van een wouw. |
Doet wel, wilt ghy 't oock hebben wel. |
God gheeft de quaedste Koe van 't veld, / De cortste horens, om 't gheweld. |
Quaed kruyd, Zeer spruyt. |
Quaed kruyd, wat datter wert ghedaen, / 't En wilt bederven, noch vergaen. |
't Is quaed te visschen achter 't net. |
't Is niet al butter, t' allen tijd, / Wat dat de Koeye gheeft of schijt. |
Wanneermen yemand qualijck wilt, / Men vind een oorzaeck licht in 't wild. |
Daer is gheen quaed, dat ons yet schaedt, / Daer gheen ghevoelen is van quaed. |
Men ist niet quijt, het gheen m' is quijt, / Daer van men niet en weet, of lijdt. |
Niet is u quaed, of daer toe streckt, / Als ghy u dat niet aen en treckt. |
Drie dinghen raecken licht te schand: / De voghels in de kinders hand: |
Een dochter by een grijze kop, / De goe wijn in een Duytsche krop. |
't Is beter verr' en wel te zijn, / Als qualick, en naer by te zijn. |
. . . . men vind gheen quaed, / Daer uyt niet eenigh goed ont-staet. |
Gheen quaed zoo quaed en kan-der zijn, / Dat niet en brenght zijn medecijn. |
| |
| |
Een man met eer, bemint den dagh, / Een fielt het licht niet lijden magh. |
Ziet, wat ghy doet, of quaed of goed, / En niet wat dat een ander doet. |
Beter heden een gheree, / Als te hebben morghen twee. |
. . . . een goede aerd, / Gheeft goeden wijn van zoeten aerd. |
Men krijght wel spel, Al doetmen wel. |
Een quaden hond en wilt gheen maet, / Wanneer hy in de keucken gaet. |
Zijn strick is aen de galghe vast. |
't En is niet altijds even goed: / Nu eens wat zuer, dan eens wat zoet. |
Het ey wilt, met een zot fatsoen, / Veel beter wesen, als het hoen. |
Een geyten-stuckjen liever vat, / Als twee goe stucken van een kat. |
Zoo elck een mensch verbet'ren kond', / 't Waer al verbetert, watmen vond. |
Men gheeft niet wel een blood rapier, / In handen van een dolle Pier. |
Het moet wel zijn een quade wind, / Die niemand voor hem goed en vindt. |
Die by den beul te biecht moet gaen, / En isser niet ten besten aen. |
Die heunigh lecken wilt, by ty'en, / Moet lijden 't steken van de by'en. |
Die van de wyn ghedroncken heeft, / Drinck' oock de moer, wanneerm' hem gheeft. |
| |
| |
Een goed man is een goed ghemeen, / Hy is 't gherief van elck end een. |
Het goed van 't quaed zeer veel verscheelt: / 't is lichter slaen, als datmen heelt. |
Quaed kruyd, al wert het niet gesproeyt, / Zeer licht, en van zijn selven groeyt. |
't Is quaed de hond een bed te spreen. |
De mensch, in wat gheval hy staet, / Vindt altijds onschuld tot zijn quaed. |
Gheen quaed kan wesen groot ghenomt, / Dat laetst, en noch alleene comt. |
Hy kan zeer qualijck lijden 't quaed, / Die 't niet gheleert heeft metter daet. |
Het quaed dat yemand lydt op aerd, / Dat leydt hem vast ten hemel-waert. |
Een mensch, die boos is van ghemoet, / Staet in de hel, met d'eene voet. |
Het quaed dat baet, en heeft zyn goed; / Maer 't goed mis-doet, en quetst ghemoed. |
Te beter dat daer is de wijn, / Te scherper is oock zijn azijn. |
Die 't goed van 't quaed niet onder-scheyt, / De zulcke by de beesten leyt. |
De boosheyd zuypt, door grooten drift, / Het meeste deel van haer vergift. |
De roozen vallen op de grond, / De doornen blyven t'aller stond. |
|
|