|
| |
Vleyers. Lief-koozen.
| EEn Goed woord vint een goede sté: / Neemt, waer ghy gaet, het zelve mé. |
| Al cont ghy zomtijds overwinnen, / Wijct uwen vriend, en houd u binnen. |
| Vleyers, dat zijn booser dieren, / Als de Raven, of de ghieren. |
| |
| |
| Hy melct de ooren, / Van die hem hooren. |
| Een zoete most, / Die 't leven kost. |
| Een Iudas kus, een duyvels treck, / Die ons van achter breect den neck. |
| Wacht, met verdacht, de snoode katsen, / Die vooren lecken, achter kratsen. |
| Hy wilt, met schijn, my heeten broer, / Maar 't zijn maer treken van een hoer. |
| Ghy kraeut hem, daer hy voelt, dat 't juct. |
| Een goede spieghel is zeer vry, / Hy vleyt gheen mensch, wie dat hy zy. |
| Een man die al te vele vleyt, / Die ist, die u dan laghen spreyt. |
| De rijckdom vleyers wel vertoeft, / Maer teghenspoed de zelfd' beproeft. |
| Wanneer de slagher 't vercken krouwt, / Het mes hy in de keel dan douwt. |
| De slagher 't vercken krauwt en streelt, / Wanneer hy 't met een loosheyt keelt. |
| Die al te vele streelt en vleyt, / Het is de man die laghen leyt. |
| Hoonigh in de mond gheleght; / 't Scheermes, aen den riem ghehecht. |
| In schoon ghelaet, Is veel verraed. |
| De pot wat anders dickwils heeft, / Alst opschrift, of den tijtel gheeft. |
| Het is een dwaes, die zich betrouwt, / In buyten-schijn, en daer op bouwt. |
| |
| |
| Het is een dwaes, die zich betrouwt, / Op aen-zicht, of gheveynsde cout. |
| Een dobbel tongh, een dobbel hert: / Elck een daer van bedroghen wert. |
| Dat zijn van d'alderslimste katsen, / Die vooren lecken, achter kratssen. |
| Die met u maeckt te veel fatsoen, / Heeft u verraen, of wilt het doen. |
| Gheen vlees en werter min ghekent, / Als menschen vlees, als 't wert ghevent. |
| Gheen quader vlees, geen kentmen min, / Als menschen vlees, of menschen zin. |
| Die meer u doet, als hy wel placht, / Bedrieght u, vriend, of daer naer tracht. |
| Die dickwils vooren vleydt, en mydt, / Van achter in den rugghe byt. |
| Die my van voor maect schoon en net, / Maect my van achter vuyl te bet. |
| Indien de pille smaeckte wel, / Waer toe vergult haer swarte vel? |
| Zoo smaeck van pillen waere goed, / Waer toe dan goud, datm' om haer doet? |
| Wanneer de vos de passy preeckt, / 't Is tijd, dat ghy uw gans versteeckt. |
| De Kat is weerdigh dood ghetrapt, / Die vooren lect, en achter crapt. |
| Een schoone tael den zot verdooft, / En maeckt, dat hy zeer licht ghelooft. |
| Door zoete woorden van de mond, / En wert de tonghe niet ghewondt. |
| |
| |
| . . . men paeyt den zot, / Met schoone woorden op een bot. |
| Goe' woorden die en costen niet, / 't Is wonder, dats' oyt yemand liet. |
| De kat die weet al schijnt-ze mal, / Wiens lippen datse lecken zal. |
| Al jaeght een vriend ons aen een blus, / 't Is beter als een vleyers kus. |
| Een vriend, die gheeren smeert en leckt, / En mint een tafel wel-ghedeckt. |
| Ziet, hoe de vleyer is beleeft, / Hy eet hem op, daer van hy leeft. |
| Die u meer doet, als hy wel placht, / Die heeft bedrogh in zijn ghedacht. |
| Van zulcken vriend vertrect, / En met voordacht hem mijdt, |
| Die met de vviecken dect, / En met den beck u bijt. |
| Vriends zuer gezicht, en scherp beklagh, / Is beter, als een vyands lach. |
| Onder zoete honigh-wijn, / Schuylt vvel dickwils quaed fenijn. |
| De appel in de eene hand, / De stock in d'ander vast gheplant. |
| Die deughden in u prijst en ziet, / Die ghy niet hebt, ghelooft hem niet: |
| Want hy zal spreken oock verlept, / Van feylen, die ghy niet en hebt. |
| Een man, die katten aert ghelijckt; / Hy recht zijn steert, wanneerm' hem strijckt. |
| |
| |
| Het is een zael van zulcken aerd, / Die zeer wel past op yder paerd. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd