|
| |
Feyten, daden, wercken.
| 'T En helpt niet, dit of dat te wijzen, / Het werc dat moet sijn meester prijsen. |
| |
| |
| Het werck moet melden, / Wat menschen ghelden. |
| Het ampt wijst an, / Wat dat elck kan. |
| Ist werck ghedaen, / 'Tgheld moeter staen. |
| Te eer men gheeft te vooren 'tgheld / Te meer het werck wert uytghestelt. |
| Niet slaep te gaen, / Voor 'tis ghedaen. |
| Wanneer het werck is afghedaen, / Zoo machmen vry te ruste gaen. |
| Wilt ghy u werck wel zien ghedaen, / Laet op een ander dat niet staen. |
| Wat oyt met haeste was ghedaen, / En heeft niet langhe konnen staen. |
| Hy heeft soo veel wercks op zijn dack, / Dat hy nauw tijt heeft, dat hy kack'. |
| Die zaeck en wert noyt wel ghedaen, / Die d'eene laet op d'ander staen. |
| Die dat biertjen heeft ghebrouwen, / Mach het voor zijn drincken houwen. |
| Die veel weet, en niet veel en doet, / Zal veel gheslaghen zijn tot boet. |
| 'Tis eer yets groots te nemen aen, / Maer meerder noch als 'tis ghedaen. |
| Van 't ghene dat ghy selfs kont doen, / Wilt ander daer niet mede moe'n. |
| Dat met goe wil wert onder-staen, / Daer is gheen moeyt noch aerbeyd aen. |
| |
| |
| Wel te spreken wert gheacht; / Wel te doen heeft meerder kracht. |
| 'Tis al gheraen, / Alst is ghedaen. |
| Een zaecke die nu is ghedaen, / En kan niet werden weer ont-daen. |
| Niet haest te doen, maer wel te doen, / Dat heeft zijn lof, en goed fatsoen. |
| . . . gheen deughd is goed, / Die ledigh is, en niet en doet. |
| Meer als ghy kont, / Is on-ghezont. |
| Doet, wat ghy doet, / En dat met spoed. |
| Wat dat ghy doet, voor-zichtich doet, / En ziet op 't eynd', of dat is goed. |
| Die recht uyt-gaet, / Heeft gunst te baet. |
| Is het leelick, is het schoon, / Zulck een werck heeft zulcken loon. |
| Naer den arbeyd, dien ghy doet, / Hebt ghy veel of weynigh goed. |
| Die qualick doet, die heeft ghequel, / Die wel-doet, die zal hebben wel. |
| Ghelijckmen zaeyt, / Alsoo men maeyt. |
| Die daer zaeyt het beste graen, / Zal met 't beste brood t'huys gaen. |
| Bederft gheen wercken wel-ghedaen, / Met quaed, dat uyt uw mond kan gaen. |
| |
| |
| Al wert my licht veel op ghelecht, / Ick ben niet aller heyl'ghen knecht. |
| Wat is gheschiet, / Kan anders niet. |
| Wat is ghedaen, / Moet blijven staen. |
| . . . heen is heen, / Wat helpt veel re'en. |
| Na de zaecke is ghedaen, / Daer en is gheen helpen aen. |
| Hy heeft meer wercks aen alle kant, / Als doet een Vorst, of zijn ghezant. |
| 'Tis steeds saysoen, / Om wel te doen. |
| Indien ick deed, 't welck doen de byen, / Ick dede dat noyt was ghezien. |
| Naer 'tfeyt des mensch, / En gheldt gheen wensch. |
| Die dickwils schijnen minst te doen, / Doe doen wel meest, en meest ooc spoen. |
| Niet als-men weet, maer als-men magh, / Zoo doet een yder alle dagh. |
| Die niet en doet wanneer hy kan, / En doet niet, als hy weet, daer van. |
| . . . . . wy doen ghenoegh, / Als God zijn self maer met ons voegh'. |
| 'Tis veel ghedaen, voor groot of kleen, / Twee worpen doen met eene steen. |
| Te willen doen meer als-men can, / Is zotheyt voor een trotsigh man. |
| |
| |
| Ghy zult daer toe zoo vele doen, / Ghelijck de haen op 't ey van 't hoen. |
| Die wel-doet, met een goed ghemoed, / Die vind oock wel, waer dat hy 't doet. |
| Die qualick doet, / Heeft quaed, tot boet. |
| Vele woorden, weynigh wercken, / Dat is over al te mercken. |
| Den voghel kentmen aen zijn vlerck, / Den werckman kentmen aen zijn werck. |
| . . . . 't is wel ghezeght, / Maer zoeckt een, die 't in 't werck dan leght. |
| Geen mensch zijn werc zoo wel verstaet, / Als diens het is, en zelf aen-gaet. |
| Die daer begint, heeft niet ghedaen, / Daer moet vry voorder zijn ghegaen. |
| Die maer zijn eyghen dinghen doet, / En smet zijn hand, noch zijn ghemoed. |
| Vermenght u niet, noch werck en maeckt / Van 't gheen dat u niet aen en raeckt. |
| Die doet het gheen hy niet behoort, / Die krijght dat hy niet gheeren hoort. |
| Die wel doet, niet en hoeft te passen, / Wat quade menschen van hem bassen. |
| Doet wel, dewijl ghy hebt noch tijd, / Want onze tijd zeer haest ont-glijt. |
| Al dat te heet is, om te raecken, / Wilt dat niet met de handen naecken. |
| Datmen gantsch niet doen en kan, / Is-men wijs, men blijfter van. |
| |
| |
| Gheen dingh en kan zoo vaste staen, / Dat metter tijd niet wert ont-daen. |
| Op goede daghen, goede wercken, / En woorden om het hert te stercken. |
| 'Tverbod verbied ons yet bestaen, / 'twelck hout nochtans, als 't is ghedaen. |
| Die zaeck met yver niet men doet, / Daer d'een na d'ander wachten moet. |
| Dat ghy wilt doen, niet licht ont-deckt, / Want kondj' het niet, ghy wert begeckt. |
| Daden, dat zijn mannen sterck; / Woorden, dat is vrouwen werck. |
| Het doen heeft vry een stercker stem, / Als yemands mond, en vaster klem. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd