Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

CXXII. PSALM.

Een Lied Hammaaloth, van David.

1   ICk ben verblijdet in de geen’

[p. 444]

[Datheen]

Dat ons’ voeten sullen hier naer,
Staen binnen de Poorten eerbaer,
Van Ierusalem wel gestichtet:
Ierusalem is gebouwt vast,
End’ door vrede t’samen gepast,
End’ tot een Stadt Godts fijn gerichtet.

2   Daer sal dat volck komen te saem,
De stammen Israels met een,
Om Godt te prijsen in ’t gemeen,
Na sijn lieflick gebodt bequaem.
Dit is de plaetse die Godt goet
David geeft, end’ wilt dat men doet
Recht end’ gerechtigheyt daer binnen.
Laet ons wenschen Ierusalem
Geluck, het moet oock wel gaen hem,
Die onses Godts stadt sal beminnen.

3   Binnen uw’ mueren woonen sal
Liefde, vrede, met eenigheyt:
De huysen end’ paleysen breyt
Zijn vol van Godts zegeningh al.
Om den wil der broederen mijn,
End’ der vrienden die binnen zijn,
Wensch’ ick u vreed in allen hoecken:
Om dat oock Godts Tempel seer reyn
Staet binnen uw’ mueren niet kleyn,
Wil ick steedts uwen voorspoet soecken.

[p. 445]

[De Brune]

Die tot my zeggen: ’t Is nu zulcks
Dat wy in Gods huys zullen gaen.
Onz’ voeten, ô Ierusalem,
Die moghen in uw poorten staen.
’t Gebouwt Ierusalem dat is
⁺ Als een stad wel-gevoeght: waer henen
De stammen, Godes stammen, gaen,
Tot een getuygh’nis Israëls:
Om daer des Heeren naem te dancken.

2   Daer zijn de stoelen tot ’t ghericht,
De stoelen jae van Davids huys.
Bidt om Ierusalems voorspoed:
Wel hen, die u lief hebben, Heer,
⁺ Voorspoed in uwe vestingh’ zy:
Welvaert in uw paleizen zy:
Dat ick nu zeggh’ om mijne broeders
En vrienden, Vrede zy in u.
Om ’t huys des Heeren onzes Gods,
Zal ick het goede voor u zoecken.

+ 2

+ 3