De CL. Davids psalmen

Den Lof-Zangh ZACHARIAE.

Luc. I. 68.

§1

GHelooft zij de Heere, de Godt

[fol V6v, p. 316]

 

Israels: want hy heeft zijn volck

 

Bezocht, end' verlossingh ghemaeckt.

 

Ende hy heeft eenen Horen

 

Der Zaligheydt ons op-gherecht,

 

In het huys Davids zijnes knechts:

 

Ghelijck hy ghesproken heeft,

 

Door zijner Heyligher Propheten mond,

 

Dewelcke van den beginne

 

Der Weerelt (gheweest zijn. Namentelijck.)

§2

Een verlossinghe van onze⁺
Vyanden, en van de handt
Aller die, welcke ons haeten
Op dat hy onze vaderen
Barmhertigheydt dede; ende
Zijns Heyl'ghen verbonds ghedachte:
Des Eeds, dien hy Abraham

+ 2.

[fol V7r, p. 317]

 

Onzen vader ghesworen heeft: om ons

 

Te gheven, dat wy verlosset⁺

 

Zijnde, uyt de handt onzer vyanden,

+ 3.

§3

Hem dienen zouden, zonder vrees,
In heyl'gheydt, end' gherechtigheydt,
Voor hem, all' de daghen onzes
Levens. End' ghy kindeken, zult
Een propheet des alder-hooghsten
Ghenaemt worden: want ghy zult voor
't Aen-ghezicht des heeren gaen,
Om zijne weghen voor te bereyden:
Om zijnen volcke kennisse⁺
Van de (waere) zaligheydt gheven:

+ 4.

§4

In verghevingh' haerer zonden;
Door d'innerlick' beweghinghen
Der barmhertigheydt onzes Gods;
Met welcke dat ons den op-gangh
Van uyt der hooghte heeft bezocht:
Om te verschijnen, den ghenen,
Die in de duysternisse,⁺
Ende in de schaduwe van de doodt
Ghezeten zijn: om onz' voeten,
Op den wegh van de vrede te richten.

+ 5.