De CL. Davids psalmen

Den cxxxv. Psalm.

§1

HAlelu-jah. Prijst den naem
Des Heeren; prijst ghij knechten
Des Heeren, die ghij daer staet
In den huyze des Heeren,
In de voor-hoven des huys
Onzes Godts. Looft den Heere:⁺

+ 2.

[fol S6v, p. 284]

§2

Want de Heere die is goedt.
Psalm-zinghet zijnen naeme;
Want hij is aenghenaeme.
Want de Heere heeft (eenmael)
Zich Iacob uyt-ghekoren,
Is'rel tot zijn eyghendom.

§3

Want ick weet, dat de Heere⁺
Groot is, end' dat onse Heer
Boven alle goden is.
Al wat de Heere behaeght,
Doet hij, in hemel, end' aerd',
In zee, end' all' af-gronden.

+ 3.

§4

Hy doet dampen op-klimmen,⁺
Van het eynde der aerde.
Hy maeckt blixems met reghen:
Brengt windt, uyt zijn schat-kamers.
Die Egypts eerst-gheboor'ne,⁺
Van den mensch', tot vee toe, sloegh.

+ 4.

+ 5.

§5

Hy zondt in 't midden van u,
O Egypten, teeckenen
End' wond'ren: teghen Pharo,
End' teghen all' zijn knechten.⁺
Die veel volcken sloegh, ende
Machtighe vorsten doode.

+ 6.

§6

Sihon, der Amoriten

[fol S7r, p. 285]

 

Koningh; end' Og den koninck

 

Van Basan, ende alle

 

Canaans koninckrijcken.

 

Hy gaf haer landt ten erve,

 

Ten erf' zijn volck Israel.⁺

+ 7.

§7

O Heere, uwen naeme
Is in eeuwigheydt. Heere,⁺
Vwe ghedachtenisse
Is van gheslacht tot gheslacht.
Want d'Heer zal zijn volck richten;
Doch zijnr' knechten zich rouwen.

+ 8.

§8

d' Afgoden der Heydenen,
Die zijn silver ende goudt,⁺
Een werck van menschenhanden.
Zy hebben een mond, maer zy
En spreken niet; zy hebben
Ooghen, maer zy en zien niet.

+ 9.

§9

Zy hebben ooren, nochtans
En hooren niet: oock isser⁺
Gheen Adem in haeren mondt.
Dat de gheen', die-ze maecken,
Hen ghelijck worden, (ende)
All' wie op haer vertrouwet.

+ 10.

§10

Looft den Heer, ghy huys Isr'els⁺
Looft den Heer, ghy huys Arons,
Looft den Heer, ghy huys Levi;
Looft den Heer, die de Heer vreest

+ 11.

[fol S7v, p. 286]

 

Ghelooft zy d' Heer uijt Zion,

 

Die te Ierusalem woont.