De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)– AuteursrechtvrijAleph. | |
§1WEl-gheluckzaligh zijn de op-rechte
Van wandel, die in de wet des Heeren gaen.
| |
[fol Q7r, p. 253]
| |
Wel-gheluckzaligh zijn-ze, dewelckeGa naar margenoot+
Zijne ghetuyghenissen onder-houden.
End' die hem van gantscher herte zoecken;
Oock gheen on-recht doen, (maer) gaen in zijn weghen.
| |
§2Ghy hebt ghelast, datmen uw bevelen
Zeer nauw bewaren zal. Oh, dat mijn' weghenGa naar margenoot+
Ghericht wierden, om uw' in-zettinghen
Te houden. Wanneer dat ick mercken zoude
Op alle uwe gheboden; alsdan
En zoude ick (voor u) niet beschaemt worden.
| |
§3Ick zal u, met een op-recht hert' loven,
Als ick de rechten uwer gherechtigheydtGa naar margenoot+
Gheleert hebb'. Ick zal uw' in-zettinghen
Bewaeren. En verlaet my niet al te zeer.
Beth.
| |
§4Waer mede zal de jonghelingh zijn padtGa naar margenoot+
Zuyver houden? als hij (het) houdt, nae uw woort.
Ick zoecke u, met mijn gheheel herte.
En laet mij van uw' gheboden niet dwalen.
Ick hebb' uw woordt in mijn hert verborghen,Ga naar margenoot+
Op dat ick teghen u niet zoud' zondighen.
| |
§5Ghij zijt Heer' ghezeghent. Leert my uwe
| |
[fol Q7v, p. 254]
| |
In-zettinghen. Ick hebb' met mijne lippen
Alle de rechten uwes monds vertelt.
Ick ben vrolicker in den wegh van uwe
Ghetuygh'nissen, als over alle goedt.
Ick zal uwe bevelen over-dencken:Ga naar margenoot+
| |
§6End' ick zal op uwe paden letten.
Ick zal verblijdt zijn in uw' in-zettinghen.
Ick zal uwe woorden* niet vergheten.
Gimel.
| |
§7DOet wel by uwen knecht, (dat) ick leve;Ga naar margenoot+
Ende dat ick uwe woorden bewaere.
Ont-decke mijne ooghen, op dat ick
De wonderen van uwe wet aenschouwe,
Ick ben een vreemdelingh, op der aerde.Ga naar margenoot+
En verberght uwe gheboden voor my niet.
| |
§8Mijn' ziel is verbroken, van't aller tijdt,
Nae uwe oordeelen (Heer) te verlanghen.
Ghy bestraft de vervloeckt' hoovaerdighe,Ga naar margenoot+
Die van uw' gheboden dwaelen. wendt van my
Versmaetheydt, end' verachtingh': want ick hebb'
Vwe ghetuyghenissen onder-houden.
| |
§9Als zelfs de Vorsten zittend', teghen myGa naar margenoot+
Spraken: heeft uw knecht uwe in-zettinghen
Betracht: oock zijn uw' getuyghenissen
Mijn vermaeckinghen, end' mijne raets-lieden.
Daleth.
| |
§10Mijn ziel kleeft aen 't stof, maeckt my, nae uw woord
Levendigh. Ick vertelle mijne weghen,Ga naar margenoot+
| |
[fol Q8r, p. 255]
| |
End' ghy verhoort my. Leert my uw' wetten:
Doet my den wegh uwer bevelen verstaen:Ga naar margenoot+
Op dat ick uw' wonderen betrachte.
Mijne ziele die druypt wegh van treurigheyd.
| |
§11Richtet my op (Heer) nae uwen woorde.
Doet van my den wegh der valscheijd af-wijcken:Ga naar margenoot+
End' verleent my ghenaed'lick uwe wet.
Ick hebbe den wegh der waerheijdt verkoren:
Ick hebb' uwe rechten mij voor-ghestelt.
Ick kleef vast aen uwe getuijgenissen.Ga naar margenoot+
| |
§12En maeckt ghij, o Heere, mij niet beschaemt.
Ick zal den wegh uwer gheboden loopen,
Als ghij mijn herte verwijdt zult hebben.
He.
| |
§13LEert mij den wegh uwer in-zettinghen,Ga naar margenoot+
Heer': end ick zal hem, ten eijnde toe, houden.
Gheeft mij 't verstant, ick zal uw wet houden:
Iae ick zal-ze met gantscher hert behouden.
Doet mij gaen op 't padt uwer gheboden:Ga naar margenoot+
Want ick hebbe daer in een wel-behaghen.
| |
§14Neijght mijn hert tot uw ghetuijghenissen,
End niet tot gierigheijdt. Wendt mijn oogen af,Ga naar margenoot+
Op dat-ze gheen ijdelheijdt aen en zien.
Maecket mij levendigh, door uwe weghen.
Bevestight uwen knecht uw toe-seggingh,
De welcke nae uw vreese (is gheneghen)
| |
§15Wendt mijn smaedt, die ick vrees: want uw rechtenGa naar margenoot+
Zijn goedt. Ziet, ick hebb tot uwe bevelen
Begheert: verquickt mij door uw gherechtheijdt.
| |
[fol Q8v, p. 256]
| |
Vau.
| |
§16ENd' dat my, Heer', uw goedtgunstigheden,
Vw' heyl, nae uw' toe-zegging', overkome.Ga naar margenoot+
Op dat ick mijnen smaeder wat hebbe
T'andwoorden: want ic vertrouwe op uw woort.
End' en ruckt 't woord der waerheijdt van mijn mondGa naar margenoot+
Niet al te zeer: want ick hop' op uw' rechten.
| |
§17Zoo zal ick uw' wet steeds onder-houden
Eeuw'lick, end' altoos: end' in ruijmte wand'len,
Om dat ick uw' bevelen ghezocht hebb'.Ga naar margenoot+
'K zal van uw' ghetuijgh'nissen, voor Koninghen
Spreken, en mij niet schaemen: end' zal mij,
In uw' gheboden, die ick minn', vermaecken.
| |
§18End' ick zal mijne handen nae uweGa naar margenoot+
Gheboden, die ick lief hebbe, op-heffen:
End' zal uw' inzettinghen betrachten.
Zain.
| |
§19GHedenckt des woords, tot uw' knecht (ghesproken)
Op het welcke dat ghy mij hebt doen hopen:Ga naar margenoot+
Dit is mijn troost, in mijne elende.
Want uwe toe-zegginghe heeft mij verquickt.
D'hoovaerdigh' hebben mij gantsch zeer bespot.Ga naar margenoot+
(Nochtans) ben ick van uw' wet niet gheweken.
| |
§20Ick hebb' Heer, van oudts, aen uw' oordeelen
Ghedacht, ende ick hebbe mij ghetroostet.
Groote beroeringh' heeft mij bevanghen,Ga naar margenoot+
Weghen de god'loos', die uw wet verlaten.
Vw' in-zettinghen zijn mijne zanghen,
Ter plaets' van mijn' vremdelingschappen geweest.
| |
[fol R1r, p. 257]
| |
§21Des nachts, Heer, ben ic uws' naems gedachtigh,Ga naar margenoot+
End' hebb' uw' wet bewaert. Dat is my geschiet,
Om dat ick uw' bevelen bewaert hebb'.
Chet.
| |
§22DE Heer is mijn deel, ick hebbe ghezeyt,Ga naar margenoot+
Dat ick uwe woorden zoude bewaeren.
Ick hebb' van gantscher herten u ghesmeeckt.
Zijt my ghenadigh, nae uwe toe-zeggingh'.
Ick hebb' mijn weghen bedacht, end' mijne
Voeten, nae uw' ghetuyghenissen ghekeert.Ga naar margenoot+
| |
§23Ick hebbe gehaest, ende niet vertraeght,
Om uwe gheboden te onder-houden.
De godtlooz' hoopen hebben my berooft.Ga naar margenoot+ [31.]
(Nochtans) hebb' ick uwe wet niet vergheten.
Ick stae Mid-nachts op, om u te loven,
Voor de rechten van uwe gherechtigheydt.
| |
§24Ick ben een ghezelle aller, die uGa naar margenoot+ [32.]
Vreezen: ende dier, die uwe bevelen
Onderhouden. Heere, de aerd is vol
Van uw' ghenaed'. Leert my uw' in-zettinghen.
Teth
| |
§25GHy hebt, Heer, nae uw woordt, by uwen knecht
Goet gedaen. Leert my een goe zin, end' kenniss'Ga naar margenoot+
Want ick hebb' aen uw' gheboden ghelooft.
Ic verdwaelde, eer dat ick vernedert werdt:
Maer nu hebb' ick uw' woordt onderhouden.Ga naar margenoot+
| |
[fol R1v, p. 258]
| |
Ghy zijt (o Heere) goedt, ende goedt doende.
| |
§26Doet my leeren uwe in-zettinghenGa naar margenoot+
De hoovaerdighe die hebben teghens my
Leughenen ghestoffeert. (Doch) ick hebbe
Vw bevelen van gantscher herten bewaert.
Haer hert' is vet, als smeer: uw' wet lust my.Ga naar margenoot+
Het is my goedt, dat ick ben verdruckt geweest:
| |
§27Op dat ick uw' in-zettinghen leerde.
De wet uwes monds, die is my veel beter,
Dan duijzenden van goudt ofte zilver.
Iod.
| |
§28Vw' handen hebben my gemaeckt, end' b'reydt.Ga naar margenoot+
Doet my verstaen, dat ick uw' gheboden leer'.
Die u vreezen zullen my zien, ende
Verheught zijn, dat ick uw woord gehoopt hebb'
'K weet, Heer, dat uw' rechten gerechtheydt zijn,Ga naar margenoot+
End' dat ghy my ter goeder trouw verdrukt hebt.
| |
§29Laet doch uw' goedgunstigheydt zijn, om my
Te troosten; nae uw' toezeggingh' aen uw' knecht:Ga naar margenoot+
Laet uw' ontferminghen my toe-komen,
Op dat ick leef': want uw wet is al mijn lust.
Laet de hoovaerdighe beschaemt worden:
Om dat zy my valsch'lick hebben om-ghevelt.
| |
§30(Maer) ick betrachte uwe gheboden.
Laet-ze tot my zich keeren, die u vreezen:
Ende die uwe ghetuyghenissenGa naar margenoot+
Kennen. Laet mijn herte op-rechtigh wezen,
Tot uwe in-zettinghen (gheneghen:
Op dat ick (nimmermeer) beschaemt en worde.
| |
[fol R2r, p. 259]
| |
Caph.
| |
§31Mijn ziel is besweken van verlanghen,Ga naar margenoot+
Nae uw heyl. Op uw woort hebbe ic gehoopt.
Mijn' ooghen besweken van verlanghen,
Nae uwe toe-zegginghe, terwijle dat
Ick zeyde, wanneer zult ghy my troosten?
Want ick ben als een le'ren zack in den roock.Ga naar margenoot+
| |
§32Ick en vergeet uw' in-zettinghen niet.
Hoe veel zullen (dees') dagen uwes knechts zijn?
Wanneer zult ghy recht doen over mijne
Vervolghers? D' hoovaerdigh' hebben my putttenGa naar margenoot+
Ghegraven: 'twelck niet en is nae uw' wet.
Alle uwe gheboden zijn de waerheydt.
| |
§33Zy vervolghen my met leughen; helpt my.
Zy hebben my op der aerde, zeer nae byGa naar margenoot+
Vernietight: maer ick en hebbe uwe
Bevelen niet verlaten. Maeckt my levend',
Nae uw goedertierenheydt. Dan zal ick
't Ghetuygheniss' uwes monds onder-houden.
Lamed.
| |
§34Vw woordt, Heer, bestaet in der eeuwigheidt,Ga naar margenoot+45.
In de Hemelen; uwe ghetrouwigheydt,
Van gheslachte tot gheslachte. Ghy hebt
De aerde vast ghemaeckt, ende zij blijft staen.
Zy blijven, nae uw' ordinantien,
(Noch) heden staen; want zij all' zijn uw knechten.Ga naar margenoot+
| |
§35Indien uw' wet niet en waere alle
Mijne vermaeckinghe gheweest; ick waere
| |
[fol R2v, p. 260]
| |
Al-over-langhe in mijn druck vergaen.
Ick en zal uw' bevelen, in eeuwigheydt,Ga naar margenoot+
Niet vergheten; want door de deselvighe,
Hebt ghy my wederom levendigh ghemaeckt.
| |
§36Ick ben uwe. Behoudt my, want ick hebb'
Vw' bevelen ghezocht. De godlooz' hebbenGa naar margenoot+
Op my verwacht, om my te doen vergaen.
Ick neem' acht op uwe ghetuyghenissen.
Ick hebbe in alle dat volmaeckt is,
Een eynde ghezien. Vw ghebodt is zeer wijt.
Mem.
| |
§37HOe lief, hebb' ick uw' wet! z' is alle daghGa naar margenoot+
Mijne betrachtinghe. Zij maeckt mij wijzer,
Door uw' gheboden, dan mijn vijanden.
Dewijle zij bij mij in eeuwigheijdt is.
Ick ben kloecker, dan all' mijne leeraers;Ga naar margenoot+
Mits uw' ghetuygh'nissen mijn betrachting zijn.
| |
§38Ick ben voorzichtigher dan de oude,
Om dat ick uw' bevelen bewaert hebbe.
Ick hebb' mijn voeten van alle quaden
Paden gheweert, op dat ick uw woordt zoudeGa naar margenoot+
Bewaeren. Ick ben van uwe rechten
Niet af-gheweken: want ghy hebt my geleert.
| |
§39Hoe zoet zijn uwe redenen, voor mijn
Gehemelte! meer dan honig myner mond.Ga naar margenoot+
Vyt uwe bevelen krijgh ick verstandt:
Daerom haete ick alle leughen-paden.
| |
[fol R3r, p. 261]
| |
Nun.
| |
§40VW woordt is een lampe voor mijnen voet,
End' een licht voor mijn padt. Ick hebb' ghesworen.Ga naar margenoot+
End' zal het bevestighen, dat ick zal
De rechten uwer gherechtigheydt houden.
Ick ben uytter-maeten zeer onder-druckt:Ga naar margenoot+
Maeckt my weer levendigh nae uwen woorde.
| |
§41Laet u doch, o Heer, de vry-willighe
Offerhanden mijnes monds wel-ghevallen;
Ende leeret my uwe Oordeelen.
Mijn' ziel' is gheduyrighlick in mijne handt:Ga naar margenoot+
Nochtans en vergheet ick uwe wet niet.
De Godtloos' hebben my eenen strick gheleydt:
| |
§42Nochtans en ben ick van uw' bevelen
Niet af-ghedwaelt. Ick hebb' uw' getuygh'nissenGa naar margenoot+
Tot een eeuwighe erve ghenomen:
Want zy zijn de vrolickheydt mijnes herten.
Ick hebb' mijn hert gheneyght, om uw' wetten,
In eeuwigheydt, tot den eynde toe te doen.
Lamech.
| |
§43ICk haet' de quade rancken, maer hebbeGa naar margenoot+
Vwe wet lief. Ghy zijt mijne schuyl-plaetse,
End' mijn schildt: op uw woordt hebb' ick gehoopt.
Wijcket van mij, ghy boos-doenders; op dat ickGa naar margenoot+
De gheboden mijnes Gods bewaere.
Stutt' my, nae uw' beloft', op dat ick leve:
| |
§44Laet my over mijn hoop' niet beschaemt zijn:
| |
[fol R3v, p. 262]
| |
Onder-steunt my, zoo zal ick behouden zijn.Ga naar margenoot+ [59]
Dan zal ick in uwe in-zettinghen
My steeds vermaeken. Ghij vertreet hun allen,
Die van uw' in-zettinghen af-dwaelen:
Want haere bedrieghery is leughen-werck.
| |
§45Ghy doet alle godd'looze der aerde,Ga naar margenoot+
(Als) schuym wegh: daerom zoo hebbe ick uwe
Ghetuyghenissen lief. Het (hayr) mijns vleeschs
Dat is te berghe gherezen, van weghen
Vwe verschrickinghen (die ghy maecket)
End' ick hebbe ghevreest voor uw' oordeelen.
Ajin.
| |
§46ICk hebb' recht end' gherechtigheijdt ghedaen.Ga naar margenoot+
Gheeft my niet over aen mijn onder-druckers.
Weest borghe ten goede, voor uwen knecht.
Laet d'hoovaerdighe my niet onderdrucken.
Mijne ooghen beswijcken nae uw heyl, Ga naar margenoot+
End' de toe-zeggingh' uwer rechtveerdigheydt.
| |
§47Doet, met uwen knecht, nae uw' ghenaede:
Ende leeret my uwe in-zettinghen.
Ick ben uwen knecht, maeckt my verstandigh:Ga naar margenoot+
End' ick zal uw' ghetuyghenissen kennen.
'T is tijdt voor den Heere, dat hy wercke:
(Dewyl') zy hebben uwe wet verbroken.
| |
§48Daerom hebb' ick uwe gheboden lief,Ga naar margenoot+
Meer dan het goudt, jae meer dan het fijnste goud.
Dies hebb' ick all' (uw') bevelen van all's
Recht ghekeurt: maer allen valschen padt gehaet.
Pe.
| |
[fol R4r, p. 263]
| |
Daerom zoo onder-houdt-ze mijne ziele.
De openingh' uwer woorden gheeft licht,
De slechte (lieden) verstandigh maeckende.
Ick hebb' mijn mondt gheopent, end' ghehijght:Ga naar margenoot+
Want ick hebb' verlanght nae uwe gheboden.
| |
§50Ziet my aen, weest my ghenaedigh, nae 't recht
Aen de ghene, die uwen naem beminnen,
Bevestight mijn voetstappen in uw woordt:Ga naar margenoot+
End' en laet gheen on-recht over my heerschen.
Verlost my van des menschen overlast,
End' ick zal uw bevelen onderhouden.
| |
§51Doet uw aenschijn lichten over uw' knecht:Ga naar margenoot+
Ende leeret my uwe in-zettinghen.
Water-beken vlieten uyt mijn' ooghen:
Om dat zy uwe wet niet onder-houden.
Tzade.
| |
§52GHij zijt, o Heere rechtveerdigh; endeGa naar margenoot+
Elck een van uwe oordeelen is op-recht.
Ghij hebt het recht uwer ghetuygh'nissen,
Ende de waerheydt hooghelick gheboden.
Mijn' yver heeft mij doen vergaen, om dat
Mijn weer-partijders uw' woorden vergheten.Ga naar margenoot+
| |
§53Vw woordt is zeer wel gheloutert, ende
Vw knecht heeft het lief. Ic ben kleyn end' veracht:
(Doch) uw' bevelen en vergheet ick niet.Ga naar margenoot+
Vwe gherechtigheydt is gherechtigheydt,
In eeuwigheijt: end' uw wet is waerheijdt.
Benauwtheijt end' anghst hebben mij ghetroffen:Ga naar margenoot+
| |
§54(Doch) uw' gheboden zijn mijn vermaecken.
| |
[fol R4v, p. 264]
| |
Het recht uwer ghetuygh'nissen is eeuwigh:
Doet-ze my verstaen, zoo zal ick leven.
Koph.
| |
§55ICk hebb' van gantscher herten gheroepen.Ga naar margenoot+
Verhoort my, Heer, ick zal uw' in-zettinghen
Bewaeren. Ick hebb' u aen-gheroepen.
Verlost my, end' ick zal uw ghetuygh'nissen
Houden. Ick ben de Morghen-schemeringhGa naar margenoot+
Voor-ghekomen, end' hebbe gheschrey gemaeckt:
| |
§56Ick hoop, Heer, op uw woordt. Mijne ooghen
Voor-komen de nachtwaecken, om uw reden
Te betrachten. Hoort mijn stemm', nae uw' gunst:Ga naar margenoot+
O Heere, maeckt my levendigh, nae uw recht.
Die quaede practijcken achter-volghen,
Ghenaecken (my); zy wijcken verr' van uw wet.
| |
§57Maer ghy, Heer, zijt nae by, end' all' uweGa naar margenoot+
Gheboden zijn waerheydt; van ouds hebbe ick
Van uw' ghetuyghenissen gheweten,
Dat ghy-ze in eeuwigheydt hebt ghegrondet.
Resch.
| |
§58ZIet mijn elend' aen, ende helpt my uyt:Ga naar margenoot+
Want ick en hebb' uwe wet niet vergheten.
Twist mijn' twist-zaecke, ende verlost my:
Maeckt my levendigh, nae uwe toe-zegghingh.
Het heyl is verre van de godtlooze:Ga naar margenoot+
Want zy en zoecken uw' in-zettinghen niet.
| |
§59Vele zijn, Heer, uw' barmhertigheden.
Maeckt mij (doch) levendigh nae uwe rechten.
Veel zijn mijn vervolghers, end' verdruckers.
| |
[fol R5r, p. 265]
| |
Maer ick en wijck' van uw' ghetuijg'nissen niet.
Ick zie haer die trouwloos'lick handelen:
End' 't verdriet mij datz' uw woordt niet en houden.
| |
§60Ziet aen, dat ick uw' bevelen lief hebb':Ga naar margenoot+
Maeckt mij levendigh' Heer, nae uw' ghenade.
't Begin uw's woords is waerheijt: end' al 't recht
Vwer gherechtigheijdt is in eeuwigheijdt.
Schin.
| |
§61DE vorsten hebben mij, zonder oorzaeck,Ga naar margenoot+
Vervolght: maer mijn hert' heeft voor uw woordt ghevreest.
Ick ben vrolick over uw toe-zeggingh,
Als een die een grooten buijt ghevonden heeft.
Ick haete de valsheijdt, ende hebberGa naar margenoot+
Een grouwel van: maer uwe wet hebb' ick lief.
| |
§62Ick love u (Heer) zeven-mael des daeghs,
Over de rechten uwer gherechtigheijdt.
Zij hebben grooten vrede, die uw wetGa naar margenoot+
Beminnen, end' zij hebben gheenen aenstoot.
O Heere; ick verwachte op uw heijl:
Dewijle dat ick uwe gheboden doe.
| |
§63Mijn ziel onderhoudt uw' ghetuijgh'nissen:Ga naar margenoot+
End' ick heb-ze zeer lief: ick onder-houde
Vw bevelen, end' uw' ghetuijgh'nissen:
Want alle mijne weghen die zijn voor u.
Thau.
| |
§4[64]LAet, Heere, mijn gheschreij voor uw' aenschijn,Ga naar margenoot+
Ghenaecken: Maeckt mij, nae uw woordt, verstandigh:
| |
[fol R5v, p. 266]
| |
Laet mijn smeeken voor uw aenschijn komen.
Verlosset my, nae uwe toe-zegginghe.Ga naar margenoot+
Mijn' lippen zullen (uw') lof uijt-storten:
Als ghij mij uw' in-zettinghen zult leeren.
| |
§65Mijn tongh zal van uw reden spraeck houden:
Want all' uw' gheboden zijn rechtveerdigheijdt.Ga naar margenoot+
Laet uwe handt mij te hulpe komen:
Want ick hebb' uwe bevelen verkoren.
O Heere, ick verlanghe nae uw heijl:
End' uw wet is alle mijne vermaeckingh.
| |
§66Laet mijn ziel leven: ende zij zal uGa naar margenoot+
Loven: end' laet uwe rechten mij helpen.
Ick dwael' als een verloren schaep: zoeckt (my)
Vw' knecht: want ick uw' gheboden niet vergeet.
'K dwael', als een verloren schaep. Zoeckt uw knecht.
Want ick uw' gheboden niet en vergete.
|
|