De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
Auteursrechtvrij§1LOvet den Heere, want hy is goed:
Want zijne goedertierenheydt
Is tot in der eeuwigheyd. Dat nu
Israel zegghe: dat zijne
| |
[fol Q5v, p. 250]
| |
Goedgunstigheydt is in eeuwigheydt.
Dat nu het huys Aarons zegghe,Ga naar margenoot+
(Als) dat sijne goedertierenheijdt
Is tot in alle eeuwigheydt.
| |
§2Dat die ghene, welcke den Heere
Vreezen, nu zegghen, dat sijne
Goedgunstigheijdt is in eeuwigheijdt.
Ick hebbe uijt de benautheijdt,
Den Heere aen-gheroepen: de HeereGa naar margenoot+
Heeft mij verhoort (stellende my)
In de ruymte. De Heer is bij mij:
Daerom en zal ick niet vreesen.
| |
§3Wat soude mij (doch) een mensche doen?
De Heer is bij mij, onder henGa naar margenoot+
Die mij helpen: daeromme zal ick
(Mijn lust) aen mijne haters sien.
'T is beter, op den Heer te rusten,
Dan op den mensch te vertrouwen:
Tis beter, op den Heer te rusten,
Dan op Princen te vertrouwen.
| |
§4Alle de heijdenen hadden mij
Om-ringht: 't is in des Heeren naemGa naar margenoot+
Dat ick-ze neer-gehouden hebbe.
| |
[fol Q6r, p. 251]
| |
Zij hadden mij om-ringhet; jae
Sij hadden mij (wederom) om-ringht.
Het is in des Heeren name,
Dat ick-ze neer-houwe. Sij hadden,Ga naar margenoot+
Ghelijck als Bijen, my om-ringhet:
| |
§5Sij sijn, ghelijck een vier van doornen,
Vijt-ghebluscht. 'T is in de naeme
Des Heeren, dat ick-se nederhouw'.
Ghy hadt mij seer hardt ghestooten,
Tot neer-vallens toe: Maer de Heere
Heeft my gheholpen: de Heere
Is mijne sterckte, ende (mijn) Psalm:Ga naar margenoot+
Want hij is mij tot heijl gheweest.
| |
§6In de tenten der rechtveerdighen,
Is een stemm' des ghejuijghs, end' heijls.
Des Heeren rechter-hand doet gheweldt:
Des Heeren rechter-hand verhooght;Ga naar margenoot+
Des Heeren rechter-hand doet gheweldt:
Ick en sal niet sterven, maer ick
Sal leven: ende ick sal (voortaen)
Des Heeren wercken vertellen.
| |
§7De Heer heeft mij wel hardt ghekastijdt,Ga naar margenoot+
Maer hij en heeft mij niet ter doodt
Over-ghegheven. Doet mij open
De poorten der gherechtigheijdt;
(Op dat) ick daer door inne-kome,
(End') dat ick den Heere love.
Dit is des Heeren poort', door welckeGa naar margenoot+
De rechtveerdighe zullen gaen.
| |
§8Ick zal u loven, om dat ghy my
Verhoort, ende my tot heyl zijt.
| |
[fol Q6v, p. 252]
| |
De steen, die de bouw-lieden haddenGa naar margenoot+
Verworpen, die is tot een hooftGa naar margenoot+
Des hoecks gheworden. Dese saecke
Is (zoo) van den Heere gheschiet.
(Ende) het is in onze ooghen,
Grootelicks te verwonderen.
| |
§9Dit is den dagh, welcken de HeereGa naar margenoot+
Ghemaeckt heeft. Laet ons dan op dien
Verheught zijn, ende blijde wezen.
Oh Heer! gheeft doch behoudenis:
Oh Heere! gheeft doch voorspoedigheydt.
Ghezeghent zy hij, die daer komt,Ga naar margenoot+
In des Heeren naem. Wy zeghenen
V-lieden, uyt des Heeren huys.
| |
§10De Heere die is Godt, de welcke
Het licht aen ons ghegheven heeft.
Bindt het feest-offer vast met touwen,
Tot aen de hoornen des Altaers,
Ghy zijt mijn Godt, ick zal u loven:Ga naar margenoot+
Mijn Godt, ick zal u verhooghen.
Lovet den Heere, want hy is goedt;
Want zijn gunst is in eeuwigheydt.
|
|