De CL. Davids psalmen

Den xcvij. Psalm.

§1

DE Heer, als Coninck heerscht;
De aerde zich verheugh':

[fol N6r, p. 203]

 

Dat zich vele Eylanden

 

Verblijden. Rondom hem zijn

 

Wolcken, end' donckerheydt:

 

Gherechtheydt end' ghericht

 

Zijn 't steunsel zijnes throons.

 

Daer gaet een vier henen.

 

Voor zijn aen-ghezichte:⁺

+ 2.

§2

Ende het steeckt rondom
In brant zijn weer-partijen;
Zijn blixemen verlichten
De wereldt: het aerdrijcke
Ziet-ze, ende het beeft.
Berghen smelten, als wasch,
Voor des Heeren aenschijn,⁺
Voor 't aenschijn des Heeren,
Van de gantsche aerde.

+ 3.

§3

De hemelen melden
Zijne gherechtigheydt,

[fol N6v, p. 204]

 

Ende alle volckeren

 

Aenschouwen zijne eere.⁺

 

Beschaemt moeten wesen⁺

 

All' die beelden dienen;

 

Die haer op af-goden

 

Beroemen. Buijght u neer

 

Voor hem, all' ghy goden.

+ 4.

+ Pau.

§4

Zion heeft aen-ghehoort,
End' het heeft zich verblijdt.
End' de dochteren Iuda⁺
Die hebben zich, o Heere,
Verheught, ter oorsaecke
Van uwe oordeelen.
Want ghy, o Heere, zijt
D'Alder-hooghste, over
De gheheele aerde.

+ 5.

§5

Ghy zijt (o Heere Godt)
Zeer hooghe verheven,
Boven alle de goden.
Ghy lief-hebbers des Heeren⁺
Haet het quaedt. Hy bewaert
De zielen van zijne
Gunst-ghenooten: hy zal
Haer redden uyt de handt
Van de goddelooze.

+ 6.

§6

Het licht dat is ghezaeijt⁺
Voor de rechtveerdighe;
Ende verheughenisse,
Voor d' oprechte van herten.
O ghy rechtveerdighe,
Verblijdt u in den Heer,
Ende spreeckt lof-end'-eer

+ 7.

[fol N7r, p. 205]

 

Ter ghedachtenisse

 

Van zijne heyligheydt.