De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
Auteursrechtvrij
[fol M7v, p. 190]
| |
Een ghebedt Mosis, des Mans Godes. | |
§1O Heer ghy zijt een toe-vlucht van gheslachte
Tot gheslacht': eer berghen geboren waren,
End' gy de aerd' end' werelt had voort gebracht
Iae van eeuw'* tot eeuwe, zijt ghy Godt geweest.
Ghy doet den mensch tot brijselingh' keeren,Ga naar margenoot+
End' zeght, keert we'er ghy menschen kinderen.
| |
§2Want duyzent jaren zijn in uwe ooghen,
Ghelijck den dach van gisteren, als hy is
Voor-by ghegaen; ende (als) een nacht-waecke.
Ghy over-stroomt-ze, zy zijn (als) eenen slaepGa naar margenoot+
Des morghens, zijn-z' als gras, dat verandert:
Het bloeydt des morghens, end' het verandert.
| |
§3'T wert 's avonds afghesne'en, end' het verdorret.
(Want) wy vergaen door uwe verbolghentheydt,
End' worden door uwe grimmigheydt verschrickt.Ga naar margenoot+
Ghy stelt onz' ongherechtigheden voor u,
Ons heym-bedrijf, in't licht uwes aenschijns.
Want all' ons daghen gaen heen', in uw' toorn.Ga naar margenoot+
| |
[fol M8r, p. 191]
| |
§4Wy brenghen onz' jaren door, als een ghedacht.
(In) de daghen onzer jaren, daer in zijn
't Zeventigh jaer; ofte zoo wy zeer sterck zijn,
Tachtentigh jaer: end' het uytneemste van dienGa naar margenoot+
Is moeyte end' verdriet: want het wort haest
Af-ghesneden, end' wy vlieghen daer heen.
| |
§5Wie kent de sterckte uwes toorns, end' uwe
Verbolgentheyd, nae dat ghy te vreezen zijt?
Leert ghy ons alsoo (onze) daghen tellen,Ga naar margenoot+
Dat wy een wijs herte moghen bekomen.
Keert wederom, Heere; tot hoe langhe?
End' het berouw u over u knechten.
| |
§6Verzadight ons (Heere) in den morghen-stond,
Met uw' goedertierenheydt: zoo zullen wyGa naar margenoot+
Iuijghen, end' bly zijn, in all' onze daghen.
Verblijdt ons nae de daghen, in (de welcke)
Dat ghy ons hebt ghedruckt: nae de jaren,
(In welcke) wy het quaed ghesien hebben.
| |
§7Laet uw' werck aen uwe knechten verschijnen,Ga naar margenoot+
End' uw' heerlickheijdt over haer kinderen.
End' de lieflickheijdt des Heeren onzes Godts
Zy over ons: ende bevestighet ghy,
Over ons, het werck van onze handen:
Iae 't werck onzer handen bevestight dat.
|