De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
Auteursrechtvrij
[fol K6v, p. 156]
| |
Een Psalm, een liedt Asaphs, voor den Opper-Zangh-Meester, op Neginoth. | |
§1GOdt* die is in Iuda bekent,
Zijn naem is groot in Israel:
End' in Salem is zijn hutte:
End' zijn wooninghe in Zion.
Daer heeft hy ghebroken de schichtenGa naar margenoot+
Des boogs, den schilt, end' 'tsweert, end' den crijg Sela!
| |
§2Ghy zijt doorluchtigh, end' heerlick
Van weghen de berghen des roofs.
De stout-hertighe zijn berooft:Ga naar margenoot+
Zy hebben haer slaep ghesluymert:
End' gheene van de dapper' mannen
Hebben hare handen ghebonden.
| |
§3Van u schelden, o Godt Iacobs,
Is 't samen waghen ende peert,
(Als) in slaep, neder-ghezoncken.
Ghy, vrees'lick zijt ghy: ende wieGa naar margenoot+
| |
[fol K7r, p. 157]
| |
Zal, voor u aenghezichte, bestaen,
Van den tijde uwes toornes af?
| |
§4Ghy dedet een oordeel hooren,
Vyt den hemel; (end') de aerdeGa naar margenoot+
Was bevreest, ende wiert stille;
Als Godt ten oordeele op-stont,
Op dat hy all' de zachtmoedighe
Der aerden zou' verlossen. Sela!
| |
§5Want de grimmicheydt des menschen
Die zal u loffelick maecken.
(End') ghy zult het over-blijfselGa naar margenoot+
Der grimmigheden op-binden.
Doet gheloften, ende betaelt-ze
Den Heer' uw' Godt, all' zijn om-standers.
| |
§6Laet-ze dien, die te vreezen is,Ga naar margenoot+
Gheschencken brenghen, die den gheest
Der Vorsten als druyven af-snijdt,
Die d' aerds Koninghen vreez'lick is.
|