De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
AuteursrechtvrijEen gouden kleynoot Davids: voor den Opper-Zangh-Meester Al-tascheth: doen Zaul geson-den* hadde, die, zijn* huys bewa-ren zouden om hem te dooden. | |
§1REdt my, van mijn vyanden, mijn Godt;
Stelt my op een burcht, voor de ghene,
Die teghen my op-staen: redt my
Van de werckers des onrechts: end'
Verlost my van de mannen des bloets.
| |
[fol H3r, p. 117]
| |
Want ziet zy legghen mijn ziel laghen.Ga naar margenoot+
Stercke rotten haer, teghen my,
Zonder mijn mis-daedt, of mijn sond:
| |
§2Zy loopen end' schicken zonder schult.
Waeckt op, my te ghemoedt, ende ziet.
Iae ghy, Heer Godt der heyrscharen,Ga naar margenoot+
O Godt Israels, ontwaecket;
Om all' dees' Heyd'nen te besoecken:
En zijt niemant van hen ghenadigh,
Die welcke trouweloozelick
Onrechtveerdigheydt bedrijven. Sela!
| |
§3Teghen den avondt keeren zij weer;
Zy keeren, als een hondt, end' zy gaen,
Rondom de stadt. Ziet zy storten,
Met haer mondt overvloed'lick uyt:
Zweerden zijnder op hare lippen.Ga naar margenoot+
Want wie hoort'et? maer ghy, O Heere,
Zult-ze belacchen (end') ghy sult
Alle Heydenen bespotten.
| |
§4(Teghen) zijn sterckte zal ick op u
Wachten: want Godt die is mijn hoogh-vertreckGa naar margenoot+
De Godt mijns goedertierentheyts
Zal my voor komen: Godt zal my
Mijn spieders doen zien. En doodt-ze nietGa naar margenoot+
Op dat't mijn volck niet en vergete.Ga naar margenoot+
Doet-z' om-sweven, door uwe macht,
| |
[fol H3v, p. 118]
| |
End' werpt-ze neer, Heer, onze schildt:
| |
§5Om haers monds schult, 't woordt van haer lippen:
Ende laet-ze in haeren hoogh-moedt,Ga naar margenoot+
Gevanghen worden, om den vloeck,
End' leughen, die zy vertellen.
Verteert-z' in grimmigheydt, verteert-ze
Dat-zer niet zijn, end' laet-ze weten,Ga naar margenoot+
Dat Godt is heerscher, in Iacob,
Tot aen de eynden der aerde. Sela!
| |
§6Laet-ze dan s' avonts weder-keeren,
Laet-ze (dan) tieren, ghelijck een hondt,
End' dat-ze gaen rontom de stadt.
Laet-z' om-sweven, om spijze selfs:Ga naar margenoot+
End' al en zijn-ze niet versadight,
Laet-ze vernachten-ende-huylen
Maer ick zal u sterckte zinghen,
End' 's morghens u gunste juyghen.
| |
§7Om dat ghy my Heere zijt gheweestGa naar margenoot+
Een hoogh vertreck, end' eene toe-vlucht,
Ten daghe, als my banghe was.
Van u, o ghy mijn sterckt, zal ick
Psalm-zinghen. Want Godt die is mijn burcht,
De Godt mijnder goedertierentheydt.
|