Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 329]

't Eint of 't angert
Steins

Ich hei toen èns zoa jónk
en onervare en óngebónje
mótte zeen,
dan hauw die zeë
nog wal get oetgehaold,
die maon...
Mer voller es de maon
waor mie verstendj
en mien ervaring wós toen al
wat 't zou kènne waere:
niks es herinnering.
Want ich waor väöl te aud
en te ervare en
van e woord wós ich al
sènjs mien kènjerjaore:
èns gegaeve, blif gegaeve!

M.J.