Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur(1976)–Max de Bruin, Eugène Coehorst, Paul C.H. van der Goor, Jan Notten, Lou Spronck– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 64] [p. 64] Zând Heyens Hier lit wèr zând, hier kan ik lope. Hier gift de wêld én bitje mit. Dén zând is vör gén gôld te kope: et zachste vloerkleed dat er lit. Hier lit wér zând, hier kan ik lêve. Hier kléft de wêld nie an men schôen. Hier kan 'k et lêve licht betrêje en licht er meej wér van ontdoên. Hier lit wér zând, hier kan ik valle. An zând, deuj zich nog niemes pien. Hier kunne zónde, duuzendtalle, mit zând t'r ôver d'r nie mér zien. Da hét den Lieven Heer geschreve: da grote handschrift van zien hând. Dor is gén létter van gebleve: dörum schreef Heej et ok ien zând. Mêi, 's aoves, kumt meej da bekrope. Dan dînk ik an mien Heyse zând. Dan sluut et zândmenneke mien oge. Dan droom ik van én heel moi lând. Theo Terpstra Vorige Volgende