Uitbreiding over honderd leerzaame zinnebeelden

[p. 124]

Het twee-en-zestigste zinnebeeld.

DIE MIND, GEVOELD, NOCH VREEST.

[p. 125]

Op het LXII^ste Zinnebeeld.

Dit Hart vervolgt door min zyn Hinde,
Op dat het vergenoeging vinde,
Schoon zwaar gewond, en bloot gesteld
Voor 's jagers listen en geweld.
ô Zinnebeeld van vroome zielen,
Die ned'rig voor hun Schepper knielen,
Door zuiv're liefde in 't hert geraakt;
Wiens vlam hen steeds zo moedig maakt,
Dat zy, hoe zeer gekwetst door rampen,
Waar mee zy telkens moeten kampen,
Hoe zeer gejaagd, en moê gevlucht
Voor 't hoofd der geesten in de lucht,
Hoe ook door vleiery verheeven,
't Beminde voorwerp noit begeeven!
Geheiligden, die dus bestaat,
Wat is u troost en toeverlaat?
Gods wedermin, om u te kroonen
Op onbeweegelyke troonen,
Voor 's waerelds grondslag reeds bereid,
Om daar met Hem in eeuwigheid
Te heerschen, daar 't steeds zal in rust zyn;
Daar nooit de liefde zal geblust zyn.
Wie kent die vreugd in 's levens dag,
Die 't oor nooit hoorde en 't oog noit zag?