De Lammerenvreugd of de herders bruyloft

Een Hengelaar met pleyzier,
Zag baden in ‘t Rivier,
Een frisse Maagdeblom,
Waar door hy wierd de Bruydegom.

Voys: Van goe’n avond Neeltje.

Op eenen morgen,
Ben ik vroeg opgestaen, Om te gaen,
Met mijn Hengeltuyg belaen,
‘t Was in ‘t zoete Mey zaysoen,
Veld en Boomen stonden groen, Phebus glans,
Die stond al aen ‘s Hemels krans:
Maer toen ik buyten kwam in ‘t riet,
Heb ik alzoo dra verspied, In ‘t verschiet,
Dat een Maegd haer baden ziet.

[p. 92]

 

2. Haer schoene en koussen,

 

Had zy uytgedaen, wilt verstaen,

 

Om zoo in de Beek te gaen;

 

Zy heeft haer kleeren opgeschort,

 

Voor en agter even kort, En voortaen,

 

Ook haer Boesem los ontdaen;

 

Toen zoo trad zy met haer voet,

 

In die kristalijne vloed, Mijn gemoed

 

Branden als een Emoe’s gloed.

 

3, Ik was gedooken,

 

In het riet ter neer, Mijn begeer,

 

Strekten nog wel eens zoo veer:

 

Zy zag dikmaels om en weer,

 

Of zy iemand zag van veer: maer ik was,

 

Stiller als een muys in ‘t Gras;

 

‘k Had in ‘t kijken meer pleyzier,

 

Van dit zoete venus-dier, Hart en Nier,

 

Gloeyden mijn door ‘t minnevier.

 

4. Ik zag haer wasschen,

 

Haer leden bol en glat, Dat het nat,

 

Schier tot aen haer middel spat,

 

Zy wies haer blanke zwaene hals,

 

En haer boezem wit en mals, Borsjes blond,

 

Als twee golven bloozend rond,

 

Zy streek lager na haer knien,

 

Toen wierd ik verrukt door ‘t zien, ‘t Oog allien,

 

Zal niet klappen wat ik mien.

 

5. Haer krulde lokken,

 

Waren gemaniert, Net gezwiert,

 

Om haer jeugdig hooft geciert,

 

Twee Zonnen zag ik daer ook staen,

 

In haer aenschijn als de Maen, En met een,

 

Ook haer Neusje net besneen;

 

Haer Rooze mond met tanden kleen,

 

Witter als het Elpenbeen, ‘k Zeg met reen,

 

Dat zy meer als menschlijk scheen.

[p. 93]

 

6. Ik kon niet beyde,

 

Maer trad na de kant; Deze bant,

 

Stapten uyt de Beek op ’t Land;

 

Zy greep strak kous en schoen,

 

Die zy spoedig aen wou doen, Maer ik sprak:

 

Schoon kind houd dog u gemak,

 

‘k Heb hier lang genoeg allien,

 

U geneugte aengezien, Wilt niet vlien,

 

U en zal geen leed geschien.

 

7. Zy scheen bezweken,

 

‘k Sprak Lief weest gerust, ‘k Heb uyt lust,

 

Eens haer Rooze mond gekust:

 

U en zal hier in het Veld,

 

Niet geschieden met geweld, Schoone blom,

 

Kiest mijn voor u Bruydegom,

 

‘k Ben gewond door u gezigt,

 

Want gy zijt mijn Zon en ligt, Venus wigt,

 

Heeft mijn hert tot min verpligt.

 

8. Zy sprak verheven,

 

Frisse Ionge Quant, Daer ‘s mijn kand,

 

Trekt daer af een Diamant,

 

Zwijgt het geen gy hebt gezien,

 

Ik en zal niet van jou vlien, Is ‘t geschied,

 

‘t Oog en krenkt mijn Maegdom niet,

 

Soo gy bent een braef Ionkman,

 

Wilt aen mijn betoonen dan, ‘k Neem u an,

 

Voor mijn byslaep en mijn Man.

 

9. Wy gingen treden,

 

Samen na de Stad, Waer door dat,

 

Ik mijn Hengeltuyg vergat,

 

Wy dronken lustig beste Wijn,

 

Van de Moesel of de Rijn; Met geneugd,

 

Dat ons hert en Ziel verheugd;

 

Za vat aen het Glas en Fluyt,

 

Drinkt het op gezondheyd uyt, Tot besluyt,

 

Van de Bruydegom en Bruyd.